Peter Storm is de naam, geboren 1 september 1961 in Arnhem, gewoond in Arnhem, Oosterbeek, Utrecht en nu in Tilburg. Schrijver, muzikant, en na een lange tijd vol trotskisme inmiddels communistisch anarchist/anarcho-communist. Van voorjaar 1988 tot 15 februari 2008 was ik lid van de Internationale Socialisten. Sindsdien ben ik lid van geen enkele politieke organisatie. Waar ik politiek gesproken sta, en hoe dat zich ontwikkelt, wordt bij lezing van dit weblog wel duidelijker.
Bij dit weblog hoort ook een hyves: http://rooieravotractief.hyves.nl . Eenieder die mijn politieke activiteiten – blog, ander schrijfwerk, deelname aan?betrokkenheid bij acties, noem maar op – wil volgen, mag een vriendenverzoek doen. Of ik dat verzoek inwillig? Hoogstwaarschijnlijk wel, anders zette ik deze gegevens hier niet neer, nietwaar?
Bereikbaar per e-mail ben ik voor mijn lezers ook: rooieravotr@live.nl is het adres dat ik daarvoor gebruik. Ik beloof niet dat ik alles (snel) beantwoord maar ik doe mijn best.
Rooieravotr 
And might I add, een hele aardige, warme kerel met een groot hart en een misschien nog wel groter gevoel voor humor 😉
Dag Peter,
Bedankt voor je verslag. Het geeft een goed beeld van de demonstratie en de sfeer. Ik was tevreden over de opkomst, al vond ik dat er wat weinig autochtonen waren, maar thuiskomend hoorde ik mijn familie zeggen, dat er slechts een paar honderd geweest waren. Volgens hen had het journal niets uitgezonden.
Vanmorgen toch even gaan zoeken, daar ik bijna dacht het niet goed te hebben waargenomen gisteren. Dus nogmaals bedankt voor je werk. Net als jij verbaas ik me over Groen Links en de SP. Niet alleen de partijen laten het afweten, ook de kranten en de redacties van de journaals. Zij geven ons slechts beperkte informatie.
Afgelopen zomer bracht ik door in de Kaukasus, en toen de oorlog uitbrak in Georgie was ik daar en ben gebleven. De berichtgeving in de westerse pers klopte niet met wat ik daar meemaakte en hoe veel inwoners van Tiblisi het ervoeren. Fisk(journalist) geeft dat voortdurend aan in zijn verslagen en boeken.
Ondanks alles een goed 2009,
de groeten van Jeannet Dooper uit Den Haag.
Demonstratie in Den Haag, 31 december 2008
Protesteren tegen onrecht maar niet klakkeloos aanlopen achter ander onrecht stuit nog steeds op onbegrip. Maar heel voorzichtig worden de eerste contouren duidelijk van de links-activistische doorbraak tegen het moslimfundamentalisme.
door Carel Brendel
Mijn actieverleden dateert uit de jaren ’70 van de vorige eeuw, toen ik enkele keren deelnam aan Vietnam-demonstraties. De leus ‘Johnson moordenaar’ riep ik van harte mee, want ik vond dat de Amerikanen niets te zoeken hadden in Vietnam. Hun bombardementen op de Noord-Vietnamese steden waren buiten alle proporties.
Tijdens de betogingen werd voortdurend de leus ‘Hi ha Ho Tsji Minh’ aangeheven. Daaraan weigerde ik mee te doen, omdat ik de Noord-Vietnamese leider zag als een communistische dictator. Ik ben opgegroeid met boeken als Saluut aan Catalonië (George Orwell, over de stalinistische repressie tijdens de Spaanse Burgeroorlog). en Wij rekenen op Kroonstad, over de door Lenin en Trotski bloedig neergeslagen matrozenopstand van 1921).
Daarom heb ik niets op met het totalitaire en moorddadige partijcommunisme. ‘Ho Tsji Minh is ook een moordenaar’, scandeerde ik in m’n uppie. Dat leidde steeds tot verbaasde en verstoorde reacties in mijn directe omgeving.
Blinde haat
Protesteren tegen onrecht maar niet klakkeloos aanlopen achter ander onrecht stuit nog steeds op onbegrip, zo bewijzen de zeer eenzijdige protesten tegen de Israëlische aanvallen op Gaza. Ik zie blinde haat tegen Amerika en Israël, en blinde vlekken voor de terroristen en jihadisten van Hamas. De leus ‘Hamas, Hamas, alle joden aan het gas’ viel helaas weer te horen bij de jongste demonstratie in Amsterdam.
Gretta Duisenberg en Harry van Bommel (die ooit tegen de oorlog in Irak demonstreerde in het dubieuze gezelschap van neonazi’s, Saddam-aanhangers en islamieten) riepen op tot een nieuwe intifada. “Daarmee bedoel ik geweldloos protest”, verkondigt SP-Kamerlid Van Bommel.
Demonstratie in Amsterdam, 3 januari 2009
Van Bommel is kennelijk vergeten dat de Tweede Intifada (van 2000 tot 2005) gepaard ging met terroristische zelfmoordaanslagen, en trouwens ook met grof geweld tussen Palestijnen onderling. (Zie Sylvain Ephimenco in Trouw). ‘Links demonstreert met antisemieten’ is de terechte conclusie van de linkse zioniste Ratna Pelle.
Een kleine groep dissidente betogers heeft weinig aandacht getrokken. Links-anarchistische activisten besloten als een apart ‘zwart blok’ op te trekken naar het Museumplein. Op deze manier wilden ze zich ‘duidelijk afscheiden van eventueel religieus fundamentalisme en alsmede van organisaties als het CJB, die het in stand houden van de staat wenselijk achten.’ Met die laatste zinsnede doelen de anarcho’s onder meer op de Communistische Jongeren Beweging (CJB), een van de restanten van het partijcommunisme in Nederland.
Anarchisten
Peter Storm, vooraanstaand lid van de Internationale Socialisten (IS), vindt het maar niks dat de anarchisten zich lauw en afzijdig houden van het Gaza-protest. In het rijk geschakeerde linkse wereldje zijn het juist de trotskisten van de IS, die zich uitsloven in het betuigen van solidariteit met de antisemieten en terroristen van Hamas en Hezbollah.
Volgens Storm hoort links stelling te nemen tegen onderdrukking ‘ongeacht de opvattingen van de slachtoffers ervan’. Het is een cirkelredenering. Met hetzelfde argument kun je de invasie in Gaza steunen, omdat het Israëlische leger krachtig stelling neemt tegen de onderdrukking door Hamas.
Demonstratie in Amsterdam,
3 januari 2009
Overigens zijn er frappante verschillen tussen Gaza en Vietnam. Vanuit Hanoi zijn nooit raketten afgevuurd op Amerikaanse steden en er werden ook geen zelfmoordaanslagen beraamd. Dat neemt niet weg dat de toestand voor de bevolking in Gaza zeer treurig is (deels door eigen schuld), en dat er genoeg valt aan te merken op de gang van zaken in Israël en het keiharde optreden tegen burgers in de bezette gebieden.
Ik vraag me overigens af of een door vrijwel niemand waar genomen ‘zwart blok’ iets verandert aan het pro-Hamas-karakter van de Gaza-demonstraties. Los daarvan, het kan dus toch: Israël veroordelen maar niet aanpappen met Hamas. Heel voorzichtig worden de eerste contouren duidelijk van de links-activistische doorbraak tegen het moslimfundamentalisme.
Doorbraak
Doorbraak is ‘een linkse basisorganisatie die strijdt voor een ecologisch duurzame wereld zonder uitbuiting, onderdrukking en uitsluiting’. Begin december 2008 publiceerde Doorbraak een stellingname over het moslimfundamentalisme. Met recht een doorbraak. Zeker in het links-activistische wereldje, waarin bijvoorbeeld de Internationale Socialisten (IS) solidair zijn met jihadistische terreurgroepen als Hamas, Hezbollah en de Moslim Broederschap.
‘Met de islamisten soms, met de staat nooit’, schreef Chris Harman in The prophet and the proletariat. Die leus brengen zijn Nederlandse geestverwanten volop in de praktijk. Doorbraak rekent resoluut af met dit bondgenootschap: ‘Samenwerken met een ultra-patriarchale stroming als de politieke islam valt op geen enkele wijze te rijmen met het opkomen voor de rechten van vrouwen, homo’s en lesbo’s, zoals Doorbraak dat doet. Doorbraak flirt dan ook uit principe niet met het moslimfundamentalisme. Samenwerking is uitgesloten, ook in een breder verband.’
Het standpunt van Doorbraak is niet alleen opmerkelijk voor de kleine activistische kring, waaruit deze organisatie voortkomt. Ook binnen reguliere linkse partijen wordt zelden zo onomwonden stelling genomen tegen het moslimfundamentalisme. De PvdA bezigt tegenwoordig wel harde taal tegen Marokkaanse probleemjongeren, maar weet zich geen raad met de orthodoxe islam, waar de Amsterdamse politicus Ahmed Marcouch de omstreden vertegenwoordiger van is.
Helemaal uit de lucht vallen komt de links-activistische stellingname tegen het fundamentalisme niet. Na de moord op Theo van Gogh schreef Ravage-redacteur Alex van Veen het baanbrekende artikel
‘Nederland Droomland’. Daarin hekelt hij de blinde vlek die activistisch links heeft voor het moslimfundamentalisme. ‘Wezenlijke problemen als homohaat, antisemitisme, vrouwonvriendelijkheid en extremisme worden genegeerd zodra het over de moslimgemeenschap gaat.’
Antisemitisme
De Fabel van de Illegaal ageert al jaren tegen het antisemitisme tijdens Palestina-betogingen. Het blad hekelde in felle bewoordingen de herdenking van Hamas-oprichter Ahmed Yassin. De jongste stellingname van Doorbraak past geheel in deze traditie, al is het nog onduidelijk wat deze doorbraak tegen het moslimfundamentalisme in de praktijk zal betekenen.
Demonstratie in Den Haag, 31 december 2008
De activisten stellen vast dat de islamisten hun macht opbouwen op straat en in het gezin en in allerlei instituties, maar ze willen ‘symbolische kwesties’ als de hoofddoek en het niet handen schudden met vrouwen niet op de spits drijven. De activisten zijn ook pertinent tegen een boerkaverbod, omdat dit de emancipatie van moslimvrouwen zou belemmeren.
Een boerkaverbod is in deze visie een ruk naar rechts. Zo bezien zijn de samenlevingen van Afghanistan, Iran en Saoedi-Arabië heel erg links. Doorbraak doet ook hard mee aan het bashen van de afvallige Ehsan Jami. Kortom, het is nog afwachten geblazen of het linkse actiewezen serieus werk zal maken van het bestrijden van religieuze intolerantie.
Dit is een bewerking van twee artikelen, afkomstig van de website van Carel Brendel. De foto’s, genomen tijdens een pro-Palestijnse demonstratie in Den Haag, zijn afkomstig van Socia Media.
Hallo Peter, ik ontdek je blog via Krapuul, waarvan ik redacteur ben. Prima blog. Met 20 jaar verschil hebben we dezelfde politieke afkomst. Ik was al 20 jaar weg bij de trotskisten toen jij erbij kwam. Ik ben dan ook 20 jaar ouder dan jij. Ik vind dat het hoog tijd is voor een gerichte landelijke aktie tegen het Wildersdom in Nederland. Wel links, niet gelieerd aan 1 politieke partij. Wat jij?
@Huib: goede zaak. Ben er nog niet aan toe gekomen contact te zoeken, doe ik alsnog.
Anton Pannekoek forever.
Boeiende lezing afgelopen zaterdag in de hall of fame. Tot komende zaterdag.
Dapper om deze carriere in te gaan. Het is een moeilijke materie die heel diep en lang terug gaat. Al lezende in de treaties als ESM, Lisbon, Rome, Patriot, Lokpal Bill etc. ontstaat er een bleeld van hoe eea in elkaar wordt ge-engineerd door een paar families die ergens in de luwte blijven.
Al lezende in een werk van Mullins: “Secrets of the Federal Reserve” werd mij duidleijk dat de georganiseerde trend naar centralisatie van macht bij enkele families ligt, die al eerder pogingen hebben gedaan om een wereld-centrale bank op te zetten en al generaties de bewegingen in de wereld in eigendom proberen te krijgen. De huidige FED is de derde poging een centrale bank op te richten, eerdere zijn mislukt door veto van Jefferson en Johnson. De ECB is waarschijnlijk eenzelfde cartel. Dit boek van Mullins zal bij velen in deze discussie bekend zijn. Zo niet, dan is het een aanrader. Inmiddels is hij voor anti-semiet uitgemaakt, voor gek verklaard etc. waardoor veel mensen het boek niet in de kast durven hebben.
Een ander werk dat de verbinding met chemie, pharma en agribusiness beschrijft komt van onderzoeksjournalist W. Engdahl in “Seeds of Destruction”. Het is ook vrij goed gedocumenteerd, doch soms lees je meningen die minder goed zijn onderbouwd of suggestief overkomen. Desalniettemin, ookal is 10% waar, dan nog geeft de materie voldoende reden om je druk over te maken.
Dat gezegd hebbende, de docu’s in de media over ‘conspiracy theories’ bevatten vaan enkele zaken die niet waar kunnen zijn. Daarmee wordt vaak bewerkstelligt dat alle behandelde conspiracy theories onzin zijn. Dit zie ik een sneaky manier van een interpretatie opleggen.
Een laatste werk dat ik graag noem omdat ik het vrij verhelderend vind is “The Prince” van Machiavelli.
Als het geheel makkelijk presenteerbaar was dan zou ik graag een samenvatting mat de links maken, doch op dat niveau zit ik nog niet. Wel tracht ik, mede voor de vrijheid van persoonlijke ontwikkeling van mijn kids, de bevolking te helpen met inzien wat er met hen gebeurt.