Grote protesten Israël hebben effect

zondag 31 juli

Opnieuw voerden vele tienduizenden mensen in Israël actie tegen hoge prijzen en neoliberale prioriteiten, met forse demonstraties in een reeks van steden. Volgens sommigen waren er meer dan 150.000 mensen op de been – en dat is een politiecijfer, kun je nagaan. Opnieuw deden gevestigde media in Nederland waar ze zo buitengewoon bekwaam in zijn: selectief zwijgen. Opnieuw zwijgt ook links vrijwel compleet, maar aan verandering daarvan wordt gewerkt. Intussen: ere wie ere toe komt: aan de protesten zelf, aan de talrijke deelnemers ervan. Wat feiten, cijfers en observaties.

Oorlogsdreiging, wederom

zaterdag 30 juli

Er dreigt weer eens een nieuwe oorlog in het Midden-Oosten. Er zou wel snel een oorlog tussen de Israelische staat en de beweging Hezbollah in Libanon kunnen komen. Het heeft nut om eens wat van de ontwikkelingen in kaart proberen te brenegn. Dan overvallen de gebeurtenissen ons straks wellicht iets minder. Bovendien maakt een analyse van oorlogsgvaar in de regio ook de urgentie van solidariteit met protesten in het gebied extra duidelijk. Protesten zoals de heldhaftige en ongebroken Syrische opstand. Protesten ook zoals de indrukwekkende en snel uitdijende acties in Israël.

Protesten in Israël en de zwijgzaamheid van links

vrijdag 29 juli

Het zijn hoogst opmerkelijk gebeurtenissen, de protesten deze dagen in Israël. Opmerkelijk en hoopgevend. Eveneens opmerkelijk maar erg zorgwekkend is de reactie van vrijwel geheel links, in Nederland en daarbuiten. Die reactie komt neer op een vrijwel complete, dodelijke – vroeg of laat létterlijk dodelijke – stilte. Die stilte zal redenen hebben, maar dient met grote urgentie te worden doorbroken.

Pleinprotest van Spanje tot in Israël

woensdag 27 juli

Opm., vrijwel direct na plaatsing: dit stuk is geschreven voor de site van Doorbraak,  alwaar een geïllustreerde versie te vinden is, zoals inmiddels gebruikelijk 🙂

Meer dan twee maanden geleden begon in Spanje een reeks pleinprotesten, onder de leus “Echte Democratie Nu”. Binnen enkele weke vonden er soortgelijke acties plaats in een reeks andere landen, op kleine schaal ook in Nederland. In Griekenland werden pleinprotesten enorm van omvang; de acties verbreedden er het verzet tegen bezuinigingsbeleid dat tot dan toe vooral via vakbonden en vanuit radicaal-linkse, vaak anarchistische jongeren gevoerd werd. In Spanje groeide het protest rond verkiezingsdag 22 mei naar een – illegale – climax, en trotseerde een politieaanval in Barcelona op 27 mei. Daarna verspreidde het protest zich vooral in stadswijken, maar grootschalige manifestaties werden minder, en de aandacht in media verdween goeddeels. Maar afgelopen wekend was het pleinprotest nadrukkelijk terug op de voorgrond, met 30.000 mensen in Barcelona, en met een herbezetting van het Puerta del Sol in Madrid. Intussen is deze protestvorm overgenomen en ingezet in weer een heel ander land: Israël beleeft inmiddels al ruim tien dagen prachtige pleinprotesten tegen hoge huizenprijzen.

Revolutionaire golf bereikt Israël

zondag 24 juli

Wie had dát een paar maanden geleden kunnen vermoeden? De revolutinaire golf die doorAfrika, Europa en en vooral het Midden-Oosten rolt, heeft nu ook dat ándere contrarevolutionaire bolwerk in die laatste regio (het ene is Saoedi-Arabië) bereikt: de staat Israël. Ettelijke tienduizenden mensen demonstreerden afgelopen zaterdag in Tel Aviv tegen de regering-Netanyahu. Er zijn tenten, er waren botsingen met de politie. Eén van de leuzen: “het antwoord op privatisering? Revolutie”. Ook riepen sommige betogers de premier op dat hij maar beter kon gaan.

Bom en kogels kwamen van rechts

zaterdag 23 juli

De kogels kwamen van rechts, en de bom ook. Dat is inmiddels, nog geen dag na de bomaanslag en schietpartij in Noorwegen, duidelijk geworden. De aanslagen – extra schokkend in een land dat bepaald niet bekend staat vanwege hardnekkig politiek geweld – hebben minstens 87 doden en vele tientallen gewonden gekost. Weerzin jegens de wandaad, geschoktheid over zoiets gemeens, en meegevoel met nabestaanden van de slachtoffers, het is allemaal op zijn plaats, het is allemaal terecht en noodzakelijk. Maar emoties ontheffen ons niet van de noodzaak om ons verstand te gebruiken en ons af te vragen waar zoiets vandaan komt. Welnu, daar inmiddels duidelijkheid over: de dader was een rechtse Noor, geen moslim-jihadist zoals aanvankelijk werd geopperd.

Genova Libera! Verslag van toen, commentaar van nu

woensdag 20 juli

Tien jaar geleden waren de grootschalige en felle protesten tegen de G8-top die in de Italiaanse stad Genua plaatsvond. Het werd één van de grootste en ook bloedigste confrontatie tussen de protest- en verzetsbeweging tegen neoliberale globalisering enerzijds, en de neoliberale regeringen en instituties anderzijds (1). De politie schoot een jonge demonstrant, Carlo Giuliani, dood. Deze, terecht deze week herdachte (2), misdaad droeg, samen met het grootse protest, echter alleen maar bij aan de aanzienlijke reputatieschade die het neoliberlisme en het kapitalistische systeem in die dagen opliep. Ik was zelf die dagen ook in Genua, als demonstrant, als lid van de Internationale Socialisten (IS) deel van een groep van twee met name door de IS georganiseerde bussen vol betogers uit Nederland. Vijf jaar na dato schreef ik een viertal artikelen op mijn toenmalige weblog, rooieravotr.web-log.nl , waar ze nog steeds staan (3). Hieronder plaats ik die stukken, nu in één keer, nogmaals. Met wat commentaar van nu.

Mooie Nacht van de Revolutie

woensdag 20 juli

Vastere bezoekers van mijn weblog denken wellicht: er verschijnt wel tamelijk weinig de laatste tijd. Dat klopt inderdaad. Offline activiteiten hebben veel aandacht gekregen en energie gevergd, en het bloggen eventjes enigszins naar de achtergrond geduwd. Eén van die activiteiten was de Nacht van de Revolutie, die de Tilburgse Anarcho Sociëteit waar ik in meedoe, op poten heeft gezet, in samenwerking met onder meer Vereniging Weldaad. Een verslagje bij deze.

Van Griekenland tot Vietnam, het kapitaal krijgt nergens rust

Zaterdag 16 juli

Hoe zwaar is momenteel het leven van ondernemers en door bezuinigingen geobsedeerde regeringen! Griekenland gaat wellicht bankroet. Rond Italië’s financiën wordt bezorgd – en hebberig – gespeculeerd, al lopen meningen over de ernst van de zaak uiteen  . De kredietstatus van Ierland is door een beoordelingsbureau tot ‘junk’ verlaagd , oftewel: geld uitlenen in die richting en dergelijke wordt niet bepaald aangeraden. Topberaad van EU-ministers over de schuldencrisis legt voornamelijk meningsverschil bloot. Intussen laten heel veel buitengewoon boze mensen in Griekenland zien – en voelen – wat ze van het bij de crisis horende bezuinigingsbeleid vinden, zoals je bijvoorbeeld in een verslag van Jelle Bruinsma over de stakingsdagen 28 en 29 juni kunt lezen. Het leven voor ondernemers en ondernemerskabinetten is wel eens makkelijker geweest.

Actiepoging in regen verstoord door politiegezeur

donderdag 14 juli

Hahaha, wat een vertoning, deze avond op de Heuvel in Tilburg op het pleinprotest van vandaag. Twee gealarmeerde politieagenten. Met een lading dreigementen. Regen, veel druppels regen. En toch nog vier actievoerders. Echt actie is er nauwelijks gevoerd, ik heb vijf pamfletten uitgedeeld, en wat pamfletten meegegeven aan de andere drie ter verdere verspreiding, zodat… de volgende actie iets groter wordt.