Nederland politiestaat? Van burgemeester Bats mag het

zaterdag 29 september 2012

Nederland vertoont de trekken van een politiestaat. Dat wordt steeds zichtbaarder – om over de voelbaarheid van die staat via politieknuppels nog maar te zwijgen. De ontwikkeling van een steeds nadrukkelijker repressieve staat is zorgwekkend. Minstens zo zorgwekkend is dat deze ontwikkeling nauwelijks serieuze oppositie oproept. Buiten anarchisten die hun demonstraties verdedigen, Occypyers en vluchtelingen en ook weer anarchisten die hetzelfde proberen met hun tentenkamp, plus een enkele kritische journalist en advocaat, blijft het angstwekkend rustig. Dit moet veranderen, liefst snel.

Kent Nederland nog liberalen?

vrijdag 28 september 2012

Heeft Nederland nog liberalen? Voor jongere lezers die een serieus liberalisme niet hebben meegemaakt: ik doel niet op VVD-ers, maar op mensen die de klassieke democratische rechten verdedigen, en voor wie een ‘beperkte overheid’ ook inderdaad een staat met beperkte bevoegdheden betekende? Van die mensen die het nog normaal vinden dat je van stad A naar stad B mag reizen zonder politiecontrole aan de stadsgrenzen? Van die mensen die er schande van spreken als gezagsdragers ook maar overwegen om bij rellen van  feestende en dronken jongelui het leger in te zetten? Van die mensen die er schande van spreken als vluchtelingen van de burgemeester eventueel wél een tentenkamp mogen opzetten, maar alleen van partytenten die regen en wind niet tegenhouden, en dan ook nog onder permanent toezicht van ME-ers met camera? Dát soort liberalen dus: voorvechters van vrijheid, óók als die vrijheid wel eens tot rumoer en spanning leidt? Zijn die er nog?

Haren: rellen met redenen

maandag 24 september 2012

De nasleep van de rellen in Haren verdient aandacht. In de eerste plaats omdat over die rellen belangrijke dingen duidelijk worden uit de berichtgeving. In de tweede plaats omdat autoriteiten als reactie er op de repressie op diverse fronten uitdagend opvoeren. Van beide zaken kunnen we maar beter iets leren, om er vervolgens stevig op te reageren.

De Slag om Haren

vrijdag 21 september 2012

Nee, mijn ding is het niet, zo’n spontaan feest op straat in Haren. Belangrijker echter: het ook niet het ding van de autoriteiten, die inmiddels de ME hebben ingezet – tegen jongelui die een op zich wat knullige aanleiding hebben om het op een feesten te zetten. Het antwoord van het gezag: vermaningen ut de jaren vijftig, gevolgd door dreigementen en nu dus politieknuppels en arrestaties bovendien. Volstrekt verwerpelijk, en als er serieuze narigheid ontstaat de komende uren, ligt de verantwoordelijkheid bij de autoriteiten die een rel gewoon in de hand gewerkt hebben.

De politie is geen hulpdienst

donderdag 23 augustus 2012

Politiegeweld, wangedrag van agenten tegenover ongewapende mensen, staat traditioneel sterk in de belangstelling van radicalen. Met name anarchisten zien het – terecht- als een erezaak om de politie te hekelen als gewelddadig instituut. Die afwijzing wortelt in onze afwijzing van de staat zelf, waar de politie een essentieel en nogal typerend onderdeel van is. Als mensen die zichzelf samen in vrijheid willen besturen, hebben wij geen tijd en geen ruimte en al helemaal geen waardering voor geüniformeerde ordehandhavers en order-opvolgers in functie.

Amiens, uitbarsting van woede

dinsdag 14 augustus 2012

Rellende jongeren vochten afgelopen nacht met de politie in Amiens, Frankrijk. Een school ging in de fik, jongeren bestookten politie met vuurwerk en schoten hagel. De burgemeester van de stad: “het is jaren geleden dat we een nacht meemaakten die zo gewelddadig was als deze, met zoveel schade”. Opgetrommelde politieversterking bedwong de rellen, door middel van traangas en rubberkogels. Tot zover wat je een frontbericht uit de oorlog tussen jeugd en gezag zou kunnen noemen.

Over een ludieke actie en onze demonstratievrijheid

zaterdag 21 juli 2012

Zelden zal een actie die zo klein was, geleid hebben tot een publiciteit de zo groot was als die rond de mars voor mooi weer die vandaag in Amsterdam gehouden is. Ik heb smakelijk gelachen om het initiatief en de berichtgeving er omheen. Maar een enkel onderdeel van die berichtgeving verleidt me toch tot een serieuze observatie. Die gaat om onze demonstratievrijheid.

Actie tegen politiegeweld: verslag, commentaar, en een hug voor Occupy Rotterdam

zaterdag 30 juni 2012

Thuisblijvers hadden vandaag weer eens ongelijk, voor zover ze wel tegen politiegeweld zijn, maar desondanks niet – tenzij door overmacht – naar de actie tegen politiegeweld, vandaag in Rotterdam, zijn gekomen. Van die thuisblijvers waren er helaas erg veel, want de actie kende geen groot aantal deelnemers, minder dan verwacht en gehoopt. De actie was echter wel degelijk van waarde, als onderdeel van het opbouw van protest en verzet tegen de oprukkende politiestaat die bekend staat als Nederland. Enkele kritische observaties over de actie zijn op hun plek. Maar die gelden pas ná het uitspreken van grote waardering voor de initiatiefnemers van de actie, die vanuit Occupy Rotterdam is opgestart.

Politiegeweld, nogmaals – die actie doet er toe

donderdag 28 juni 2012

Twee weken geleden was politiegeweld twee weken geleden iets waar hooguit een enkele advocaat, wat Occupyers en anarchisten zich druk over maakten. Nu, twee filmpjes later, één met een schoppende agente, één met een slaande politieman, is politiegeweld een heuse Kwestie geworden. Dat is gunstig: het is goed dat het wanstaltige gedrag waaraan agenten zich keer op keer – structureel, niet incidenteel – begaan, in de schijnwerper van publiciteit komt te staan. Dit draagt bij om initiatieven tegen politierepressie – zoals de actie komende zaterdag in uitgerekend Rotterdam tegen politiegeweld, met name preventief fouilleren – van extra aandacht en wrang gevoel van extra relevantie te voorzien. Het ondermijnt het gevoel aan politie- en bestuurderskant dat de politie zo ongeveer alles kan maken, als het maar verpakt wordt als ‘in dienst van de veiligheid’. Precies die ondermijning is hard nodig.

Die vuistslag raakt ook jou en mij

donderdag 28 juni 2012

Weer een filmpje met politie die geweld gebruikt tegen een kennelijk dronken man. Weer verontwaardigde reacties, en weer springt de politie zelf in de afweer-modus: het geweld was “proportioneel”. De politie heeft dus correct gehandeld, net zoals de agente die een dronken man schopte ruim nadat die was gestopt was zich te verweren, als hij dat al had gedaan. Intussen zeggen hoge heren in de nasleep van dat schopincident griezelige dingen, en houden daarmee huidige maar ook toekomstige slaande en schoppende agenten bij voorbaat de hand boven het hoofd. De hele gang van zaken illustreert hoe onzinnig het is om het aftuigen en mishandelen van mensen door agenten af te doen als iets incidenteels.