Gore Vidal (1925-2012): nostalgische radicaal, heerlijke dwarse man

zaterdag 4 augustus 2012

Gore Vidal, Amerikaans dissident en schrijver, is enkele dagen geleden overleden. Het is de moeite waard om toch een moment stil te staan bij de aanzienlijke literaire maar vooral maatschappelijke waarde van zijn werk. Weinigen konden in kortere zinnen scherpere observaties doen over de maatschappij. Weinigen hadden een scherper oog voor de wanstaltigheden die bedreven werden door Amerika ’s elite – een elite waar Vidal door familiebanden mee verbonden was. Tot de kern van het probleem raakten zijn observaties vaak niet. Maar hij kwam een heel eind. En het kennisnemen van zijn proza is een genoegen.

Alexander Cockburn (1941-2012) – een stem die ertoe deed en doet

zondag 22 juli 2012

Verdrietig bericht, dit weekend. Alexander Cockburn, radicaal journalist in de VS, leeft niet meer. Weer een rake stem tegen de macht en het onrecht die niet langer spreekt, niet langer schrijft. Hij was niet jong meer, met 1941 als geboortejaar. Hij was al twee jaar ernstig ziek: kanker, de ziekte waar hij uiteindelijk aan bezweek. Dat feit is tot na zijn dood buiten de publiciteit gehouden, waardoor zijn overlijden voor mij – en vast ook vele anderen – als een verrassing kwam. Een zeer onaangename, want wat hij deed, deed ertoe. En het blijft ertoe doen.

Seriemoordenaar

vrijdag 8 juni 2012

Stel je voor. Een man komt wekelijks bijeen met een handvol medewerkers en bekijkt via Powerpoint de portretten en gegevens van mensen die duizenden kilometers verderop leven. Bij elke persoon wiens gegevens ze bekijken is de vraag: gaan we hem vermoorden, ja of nee? Zo nee, dan heeft het potentiële doelwit geluk. Zo ja, dan wordt het potentiële doelwit werkelijk doelwit, en dan wordt hij uit de weg geruimd. Vermoord. Afgemaakt. En de man komt daar openlijk voor uit ook.

Chicago, terrorisme en ‘terrorisme’

maandag 21 mei 2012

In Chicago zijn ernstige aanwijzingen gevonden voor terroristische activiteiten. Het gaat daar om voorbereiding van politiek geweld van levensbedreigende aard. Gelukkig is er meteen op grote schaal ingegrepen om althans op het gevaar te wijzen. Ik doel hierbij niet op de drie jonge mannen die opgepakt en in staat van beschuldiging gesteld zijn omdat zij een aanslag op het hoofdkwartier van president Obama en op de ambtswoning van burgemeester Emanuel in voorbereiding zouden hebben. Daarover later in dit stuk meer. Nee, ik doel op een veel grootschaliger terroristische dreiging, eentje die onder de aandacht is gebracht maar helaas nog niet onschadelijk is gemaakt.

Obama, homohuwelijk en de (on)zin van dankbaarheid

zaterdag 12 mei 2012

President Obama heeft afgelopen dagen gezegd wat ieder weldenkend mens allang vond: mensen van hetzelfde geslacht moeten met elkaar kunnen trouwen als zij dat willen. Er is wat hem betreft geen probleem meer met het zogeheten homohuwelijk. Hier en daar zeggen mensen echter dankjewel tegen de president voor deze ‘mijlpaal’. Voor zulke mensen komt alle zegen kennelijk nog steeds vooral van boven. Ik vind dat kruiperige onzin.

Eén Mei in de VS, gisteren en morgen

vrijdag 27 april 2012

Onderstaand stuk schreef ik voor Doorbraak, waar je de geïllustreerde versie kunt lezen.

Eén Mei is in aantocht, en het ziet er naar uit dat het op veel plekken aanzienlijk meer wordt gevierd dan in voorgaande jaren. In Nederland zijn er al een hele handvol initiatieven, waarvan vooral; het Rondje Binnenhof in Den Haag, de anarchistische antikapitalistische demonstratie in Amsterdam, en het initiatief ‘Code Rood’, om op 1 mei om 11.58 uur lawaai te gaan maken en iets roods te dragen aan te doen als teken van alarm wegens onze bedreigde bestaanszekerheid. Opvallend zijn vooral ook de initiatieven die in de VS vanwege de Eerste Mei op gang komen. Allerhande groepen roepen daar op tot een algemene staking op die dag.

Pakistan, Jemen, Noord-Korea: Obama stapelt misdaad op misdaad

zondag 15 april 2012

President Obama ontpopt zich dagelijks als wat zijn voorgangers sinds mensenheugenis ook zijn geweest: als massamoordenaar, vaak op weerloze mensen, op kinderen bijvoorbeeld. Zijn militaire personeel bestuurt, op zijn commando, onbemenste vliegtuigen, zogeheten drones, die keer op keer bommen afwerpen op doelwitten inn het grensgebied van Afghanistan en Pakistan. Soms zijn die doelwitten Al Qaeda-strijders. Soms zijn de doelwitten gewoon mensen die daar wonen, mannen, vrouwen en kinderen. Soortgelijke drone-luchtaanvallen voert de VS ook uit op Somalië en Jemen. Sinds 11 september hebben dit soort aanvallen al tot aan de 3.000 levens gekost. Onder president Obama is het aantal drone-aanvallen op Pakistan sterk opgevoerd: 39 in de drie laatste jaren van Bush’ presidentschap, 241 in de eerste drie jaren dat Obama het Witte Huis bewoonde, aldus Matthew Rothschild, redacteur van het magazine The Progressive.

Stephon Watts, 15 jaar, doodgeschoten wegens autisme

woensdag 14 maart 2012

Of je nu binnen de Verenigde Staten woont of erbuiten, iedereen op deze planeet loopt gevaar vanwege de macht van precies die Verenigde Staten. Waar je ook woont, of je nu de pech hebt om te leven in het door de VS bezette Afghanistan of het ongeluk te hebben dat je één van die fatsoenlijke mensen te zijn waaruit ook de bevolking van die Verenigde Staten in overgrote meerderheid bestaat – allemaal lopen we gevaar om door de macht van die Verenigde Staten ten gronde te worden gericht, de dood in gejaagd. En de wet staat dan aan de kant van de moordenaars, of blijkt minstens geen echt obstakel voor moord. Het bij de VS gaat hier, steeds duidelijker, om een macht die steeds dieper afglijdt in gewelddadigheid. Ik zie maar één valide reden om die staat niet totaal te boycotten: andere staten zijn weliswaar minder machtig, maar in principe niets beter.

Obama en G8 op de loop voor Occupy?

dinsdag 6 maart 2012

Hahaha, hoe bang is Obama? Dat kun je je afvragen, nu besloten is dat de G8-topconferentie komende mei verplaatst is. Het plan was om die in Chicago te houden. Maar het wordt nu Camp David, zo berichtte Nieuws.nl. “Een reden verklaring voor de verplaatsing is niet gegeven, maar het Witte Huis liet weten dat president Barack Obama zijn collega-regeringsleiders in Maryland uitnodigt om een ‘vlotte discussie te faciliteren’.” Hoe zorgzaam! Waarom echter zou dat wel in Camp David, Maryland, kunnen, en niet in Chicago, Illinois? Raw Story, dat ook over de verplaatsing bericht, noemt ‘plush cabins’ in Camp David. Maar pluche zullen ze in Chicago toch ook wel kunnen regelen, op kosten van de belastingbetaler?

Oorlogsdreiging rond Iran, wederom

woensdag 4 januari 2012

Niet voor het eerst is er sprake van hoge spanning tussen Iran en de Verenigde Staten. Er is weer eens sprake van “snel stijgende spanning”, van “dreiging”, van “wapengekletter”. Opmerkelijk – alhoewel, zijn we nog verbaasd over zoiets? – dat de als schuldige weer eens vooral Iran wordt aangewezen, en niet de VS. Toch is het in hoge mate – niet uitsluitend maar wel in hoge mate – de VS, en de Westerse machtspolitiek sowieso – die keer op keer voor confrontatie en oorlogsdreiging met Iran zorgt.