Zimbabwe: solidariteit nodig!

4 maart, 2011

Zimbabwe is zo’n land waarheen de opstand die momenteel in het Midden-Oosten woedt wel eens zou kunnen overslaan. Dat zou een hoopgevende ontwikkeling zijn, en er zijn tekenen dat het inderdaad die kant op gaat. Niet alleen is er oppositie tegen onderdrukking, er is ook een staking in een mijn uitgebroken. onder meer omdat  arbeiders  al sinds 2009 op uitbetaling van loon moeten wachten. Het bewind van Mugabe neemt maatregelen, en onderdrukt oppositie keihard. Tegenover die onderdrukking moeten we internationaal met een antwoord komen: Dat antwoord heet: solidariteit.

Een voorbeeld van harde onderdrukking: politie viel een paar weken een bijeenkomst binnen over de protesten in het Midden-Oosten. Daar werd onder meer video gedraaid en gepraat over wat die protesten betekenden voor Zimbabwe. Althans, dat was het idee. De politie arresteerde enkele tientallen aanwezigen. Ik schreef er al eerder over, naar aanleiding van een solidariteitsoproep op de website van de Internationale Socialisten (IS).

Inmiddels is er meer bekend, ook via dezelfde organisatie. Opgepakte mensen zijn geslagen, bruut mishandeld. Ze kregen geen noodzakelijke medische zorg. Gearresteerde mochten niet vooraf met hun advocaat praten. Er is ook een aaklacht: verraad, en niet te vergeten “het ondermijnen van de grondwettelijk gekozen regering.”  Wie de ontwikkelingen in Zimbabwe al langer volgt weet hoe frauduleus zulke verkiezingen in dat land zijn, hoe omgeven van intimidatie vanuit het Mubabe-bewind. Op verraad als aanklacht kan de doodstraf volgen.

Als dit regime wegkomt met het doorzetten van dit soort aanklachten, tegen mensen die gewoon aan een een kritische discussiebijeenkomst  deelnemen, dan is dit een klap in het gezicht voor vrijheidslievende mensen overal. In dit geval betrof het een bijeenkomst van de International Socialist Organisation, de IS-zusterorganisatie in Zimbabwe. Maar wat met mensen van deze groepering overkomt, kan morgen anderen net zo goed overkomen. Ik vind het daarom verheugend om te zien dat ook een reeks anarchistische organisaties tot protest oproept. Enkele slotzinnen uit die oproep: “Terwijl we onze handen in solidariteit uitstrekken naar  de 46 gearresteerden in Zimbabwe roepen we alle anarchistische en socialistische revolutionairen, activisten en zoekers naar echte vrijheid overal om solidariteit te bieden aan alle gearresteerde, geslagen en gemartelde mensen – in Zimbabwe, Egypte, Libië, Tunesië en elders, omdat ze de moed hadden een helderder toekomst na te streven, een toekomst van waardigheid, vrijheid en hoop.” Nu staan ern anarchistische groepen uit ween reeks landen onder, van Peru en de VS tot Italië… maar nog geen uit Nederland. Ik hoop dat dit verandert.

Sowieso is solidariteit vanuit iedereen die de vrijheidsstrijd wereldwijd, dus ook in Zimbabwe, ter harte gaat, geboden. Er zijn concrete mogelijkheden daarvoor. Het nieuwste artikel op de IS-website over de zaak roept wederom op tot steunbetuigingen en financiële steun op; adressen en gegevens vindt je daar. Het artikel roept ook op tot protest. Dat kan bij de ambassade van Zimbabwe  (er zit er geen in Nederland) : zimbrussels@skynet.be. Het kan ook door een protestbericht op de website van de ambassade van Zimbabwe in de VS achter te laten: http://www.zimbabwe-embassy.us/ .


Nervositeit van bovenaf, tijd voor solidariteit

23 februari, 2011

De internationale opstandsgolf maakt gezagsdrragers in vèr uiteenlopende staten kennelijk nerveus. Ze reageren met soms groteske repressie. Ons antwoord dient solidariteit te zijn met mensen die van zulke onderdrukking het slachtoffer worden en voor vrijheid en solidariteit opkomen, ongeacht welke politieke opvattingen ze precies hebben. Bijvoorbeeld in Zimbabwe, waar politie ettelijke tientallen zeker mensen opgepakt heeft en vasthoudt, wegens deelname aan een bijeenkomst over de protesten in het Midden-Oosten. Daartegen is protest dus noodzakelijk. Daarover zometeen meer.

Eerst een ander voorbeeld van nervositeit van staatswege, in China. Daar circuleerde zaterdag opeens een oroep, van raadselachtige herkomst, om in een aatal steden demonstratief samen te komen om te protesteren tegen onvrijheiod, werkloosheid en dergelijke. Dit in het kader van een ‘jasmijnrevolutie’. Vrijwel meteen kwam politie in actie en pakte mensenrechtenactivisten op. Op de dag van de actie zelf, afgelopen zondag, was de politie op diverse van de verzamelpunten nadrukkelijk aanwezig, net als veel journalisten en nieuwsgierige omstanders. Protesterenden waren er zeer weinig. van omvangrijk straatprotest was dus geen sprake, maar dat de politie zo fors uitrukte tekende de zenuwen die in hogere kringenbestaat. EA Worldview heeft berichtgeving verzameld, een blogger op Aljazeera nam zelf een kijkje en deed ook verslag. Als ontketening van een revolutie was het niet bepaald een groot succes. Toch is zelfs zoiets symptomatisch voor wat er wereldwijd broeit, iets waar machthebbers kennelijk wereldwijd bang voor zijn. En wat niet is, kan nog komen, volgens de New York Times zijn er later nog enkele activisten opgepakt, maar circuleert er ook alweer een nieuwe oproep, voor komende zondag en latere zondagen.  Overigens is de zaak zo onduidelijk dat het niet duidelijk is of de oproepen uit China zelf komen, of bijvoorbeeld van Chinezen in buurlanden. Dat er iets geprobeerd word, blijkt echter wel.

Nerveus en bot is de reactie van staatswege in Zimbabwe. Zaterdag berichtte de Zimbabwean Telegraph dat de politie was binnengevallen in een bijeenkomst die gewijd was aan de opstandigheid in het Midden-Oosten.  Aanwezigen werden gearresteerd, rond de vijftig mensen. Sommigen werden geslagen en gemarteld. De geheime dienst bleek de bijeenkomst te hebben geïnfiltreerd.  Eén van de gearresteerden is Munyaradzi Gwizai, een voormalig parlementslid en directeur van het Law Center in de hoofdstad Harare. Zelfs het praten over het protest in verre landen was al verdacht. Enkele dagen eerder waren een hanvdol jonge mensen in Harare die de val van Mubarak in Egypte openlijk vierden, en riepen dat wat hun betreft Zimbabwe’s president Mugabe ook wel weg mocht, verdwenen, kennelijk ontvoerd. Vermoed wordt dat de daders van die ontvoering ook van de geheime dienst zijn.

Een artikel en actie-oproep op de website van de Internationale Socialisten (IS) roept op tot protest. Gwizai is “leidend lid van de Zimbabweaanse zusterorganisatie van de IS” het zou kunnen dat ze “samenzwering tegen de regering” als aanklacht krijgen, en daar staat tot 20 jaar cel op. Onder de titel “Urgent: steun socialisten in Zimbabwe” roept het stuk op tot solidariteit, en tot het sturen van een protestboodschap naar de ambassadeur van Zimbabwe in Brussel, Gift Punungwe. E-mail: zimbrussels@skynet.be. Politiefunctuionarissen bellen om te protesteren kan ook, nummers staan bij het artikel, evenals mailadressen waarheen steunbetuigingen kunnen.

Protesteren en steunbetuigen is belangrijk, ongeacht wat je precies van de IS en haar poltiek vindt. Deze mensen worden opgepakt vanwege deelname aan discussie, omdat ze opkomen voor meer vrijheid, voor solidariteit. Vandaag zijn het socialisten in Harare, morgen wellicht weer anarchisten in Griekenland, en overmorgen radicalen in Nederland zelf. Solidariteit, over de geografische maar ook over politieke grenzen heen, is nodig. We staan tegenover dezelfde vijand.

Ik heb zelf, naast een steunbetuiging, een mail naar die ambassader gestuurd. Tekst (ongeveer althans, er waren toch weer spelfouten doorgheen geglipt in de haast…) volgt hieronder. Wellicht kan het als een soort van voorbeeld dienen.

To: Mr.Gift Punungwe, Zimbabwe ambassador in Brussels;

From: Peter Storm

Tilburg

Netherlands

Mr. Ambassador,

It came to my attention that Munyaradzi Gwisai, director of the Law center in Harare, and a number of other people, have been arrested by Zimbabwe’s security forces. The people concerned were participating in a discussion meeting about the democracy protests in the Middle East when they were being arrested. I also hear that some of those people are being m beaten and tortured while in detention.

I protest against this blatant, illegal infringement on the democratic rights of the people aformenioned. I demand the immediate end of their mistreatement, and call for their immediate and unconditional release. Also, I strongly insist that such illegal attacks on human rights should not reoccur in the future.

yours,

Peter Storm

Tilburg

Netherlands