Nachtmerries, nachtmerries

maandag 1 oktober 2012

Opmerking vooraf: dit is een vrij lang stuk. Ik heb overwogen om het op te splitsen in een serie, maar dat haalt de loop van het betoog eruit. Tanden erin of doorzappen, zou ik dus zeggen…

Spanje? Of ook…?

Er was eens een Zuid-Europees land. Het lag aan de Middellandse zee, en werd langdurig bestuurd via een openlijke dictatuur, een éénpartijstaat met alles erop en eraan. Aanvankelijk was het vooral een agrarisch land, maar de jaren vijftig, zestig en zeventig brachten forse industriële groei. Arbeiders in grote fabrieken werkten tegen matige lonen, en hielpen ondernemers aan forse winsten en staatsbureaucraten aan mooie groeicijfers. Toen werd het crisis.

Professor Dijkhuizen heeft het mis

donderdag 20 september 2012

Professor Dijkhuizen, opperbaas van de landbouwuniversiteit Wageningen, heeft gesproken bij het begin van het academisch jaar, eerder deze maand. Dierenwelzijn of niet, milieubehoud of niet, we hebben méér intensieve landbouw nodig, niet minder, vindt hij. Als we de landbouw -en met name ook de veehouderij – niet inrichten zoals dat uin Nederland gebeurt, zal het niet mogelijk zijn een snelgroeiende wereldbevolking van voedsel te voorzien. Diervriendelijke veehouderij bijvoorbeeld kost teveel ruimte en brengt te weinig. Leve de megastallen derhalve, al zegt Dijkuizen dat niet letterlijk, en al pleit hij ook voor het terugdringen van bestrijdingsmiddelen en dergelijke. Maar toch. Het is een misleidend en gevaarlijk pleidooi, op meerdere gronden die her en der al aandacht hebben gekregen.

Pechtold progressief? Dan ben ik graag reactionair

donderdag 29 augustus 2012

“Progressief is de houding: voor Europa, vóór hervormingen”. Dat is de mening van D66-chef Pechtold. Het is maar dat we het weten. Welnu, laten we Pechtold dat etiket lekker gunnen. Noem mij maar conservatief. Weet je wat? Noem me maar gewoon reactionair. Het is me een eer en een genoegen. Waar progressieven als Pechtold alles van waarde – en derhalve nogal weerloos, zoals Lucebert al wist – onder de sloophamer wil leggen, is het behoud van waardevolle zaken – conservatisme in haar kernbetekenis – , en he herwinnen van wat al verloren is gegaan – een reactionaire houding, in de letterlijke betekenis – , de taak van revolutionairen.. Uitstekend. Leve de zwartste reactie, om precies te zijn de zwart-rode reactie.

Economische catastrofe (3): oorlog van boven tegen onder

vrijdag 27 juli 2012

Allerlei bestuurders, economen en politici zoeken naar een uitweg die voor de slachtoffers geen uitweg is. Het ontgaat economen als Krugman en politici als Samson, echt niet dat eindeloos zwaar bezuinigen de economische groei afremt en de recessie eerder aanscherpt dan bestrijdt. Minder geld in de knip betekent minder klanten voor de ondernemers, minder afzet, minder winstmogelijkheden. Juist de zware bezuinigingen duwen de Griekse economie steeds verder omlaag.

Economische catastrofe(2): de winst wordt duur betaald

donderdag 26 juli 2012

Eerdere recessies ontlokten bij sommige linkse mensen wel eens de opmerking: er is geen echte crisis, kijk maar hoeveel winsten de grote bedrijven maken! Dat was echter al nooit z’n hele sterke tegenwerping, en is dat vandaag de dag nog minder. Het was geen sterke tegenwerping omdat het de aard van het kapitalisme en haar crises miskent. Het is dat nu nog minder, omdat er nu wel degelijk van grote verliezen sprake is, ook bij topondernemingen.

Economische catastrofe (1): schuldencrisis, recessie en meer

woensdag 25 juli 2012

Welkom in de Wereldwijde Grote Depressie. Hoe gaan we ons teweer stelen tegen alles wat ons, vanuit de om zich heen grijpende economische crisis, vanuit ondernemers en regeringen wordt aangedaan in de vorm van bezuinigingen, ontslagen, werkdrukverhoging, loonsverlaging en stijgende kosten van levensonderhoud? Die vraag wordt steeds klemmender, nu de catastrofe om zich heen blijft grijpen.

Verkiezingen als valkuil

vrijdag 15 juni 2012

Het gonst verkiezingen, dezer dagen, weken en maanden. Eerder dit jaar presidentsverkiezingen in Rusland en Frankrijk, en een eerste ronde in Egypte. Dit weekend twee hele belangrijke: parlementsverkiezingen in Griekenland en de tweede presidentsronde in Egypte. Binnenkort de tweede ronde parlementsverkiezingen in Frankrijk. Later in het jaar op het menu: parlementsverkiezingen in Nederland, en natuurlijk de hoofschotel voor electorale fetisjisten: de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Het is allemaal op een bepaalde manier belangrijk. Maar daar volgt helemaal niet uit dat we moeten doen wat links zo vaak doet: uit alle macht een kandidaat of partij zoeken die gesteund moet worden, ‘kritisch’ natuurlijk en ‘zonder illusies’, maar toch gesteund. Het analyseren van verkiezingen is noodzakelijk: wat daar tot uiting komt doet ertoe. Ons gedragen als supportersvereniging in deze wedstrijd is echter nergens voor nodig. Wie naar de paardenrennen kijkt, hoeft toch aan de bijbehorende weddenschappen niet mee te doen – tenzij je je geld graag kwijt wilt.

Schoonmaakstaking gaat door

donderdag 11 januari 2012

Schoonmakers hebben hun acties afgelopen maandag hervat. Na de mooie ‘Mars voor Respect’, vorige week donderdag in Amsterdam, hadden de stakers een actie-pauze ingelast. Maar de ondernemers kwamen niet over de brug, en sinds maandag zijn er weer stakingen van schoonmakers bij diverse bedrijven. Vandaag houden actievoerders opnieuw een ‘Mars van Respect’, deze keer in Den Haag.

Occupy Tilburg: tentloos maar springlevend

zaterdag 7 januari 2012

Occupy Tilburg is springlevend. Teken daarvan was de succesvolle lezingenmiddag “Geld Schep Je Zó”, afgelopen zaterdagmiddag. Grote opkomst, relevante info en inzichten, zinnige uitwisseling van meningen. Zowel een kwantitatief als een kwalitatief succes, wat mij betreft.

Ontslagen, werkloosheid, armoede en Occupy

donderdag 15 december

De crisis, en de bezuinigingen waarin deze vertaald worden, hakken er nu in Nederland ook stevig in. Een handvol berichten, op een natte winderige donderdagmiddag bij elkaar gegrasduind, laat daarover weinig twijfel bestaan.