Rooieravotr op Twitter, Hyves en Facebook

Eind mei, tijdens een korte gevechtspauze, schreef ik: “in juni gaat er méér gebeuren rond en op dit weblog.” Veel heb ik daar nog niet van laten merken, behalve dat ik vrolijk door ben wezen bloggen, met vooral de Iraanse revolutie als inspiratiebron. Maar toch heb ik achter de schermen ook niet stilgezeten.

 Het is sinds enige tijd op meerdere manieren mogelijk om de gebeurtenissen op dit blog te volgen en min of meer permanent in verbinding ermee te staan. Rooieravotr zit sinds 23 juni op Twitter, jawel. En ik heb ook een Hyves, speciaal bedoeld voor lezers van dit weblog en degenen die sowieso op de hoogte willen zijn van mijn daarmee politieke activiteiten.

Eerst Twitter. Dat gebruik ik om, meteen na plaatsing van een stuk op dit blog, daarvan melding te maken. Volg me op Twitter, en je blijft direct bij, daar komt het op neer. Je vindt me via http://twitter.com/rooieravotr.

Hyves heeft een soortgelijk doel maar biedt iets minder haast en iets meer ruimte. Wie daar op mijn vriendenlijstje staat, krijgt wekelijks een nieuwsbriefje. De nieuwsbrief komt in beginsel elke woensdag via prive-berichten naar je toe. Daarin vertel ik wat er de afgelopen week op mijn blog is verschenen, en vraag ik soms aandacht voor bepaalde politieke initiatieven. Die nieuwsbrief staat ook op het blogje wat op die Hyves staat, zodat ook wie nog niet op de vriendenlijst staat er kennis van kan nemen.  Maar als je op dat lijstje staat, ben je sneller op de hoogte, en is het ook makkelijk om eventueel rechtstreeks contact met me te zoeken.

Eenieder die dat wil, kan een vriendenverzoek doen. In principe willig ik dat in, tenzij ik in het profiel van degene die me toevoegt reden zie om dat niet te doen (extreme vijandigheid tegen links, bijvoorbeeld; ruzie maken doet men maar ergens anders). 

Trek je vooral niets aan van de vermaning van Hyvs dat je degene die je op je vriendenlijst  wil echt moet kennen. Deze Hyves is er voor vrienden van mijn weblog, zogezegd; dat hoeven niet perse persoonlijke bekenden of vrienden te zijn, het is juist een middel om de bekendheid met en betrokkenheid  van mensen bij dit weblog uit te bouwen tot nieuwe mensen. Je vindt deze Hyves op http://rooieravotractief.hyves.nl . Tot ziens aldaar!

Er komt nog meer. Ik zit ook op Facebook, bekenden kunnen me wel vinden door mijn politieke mail-adres, rooieravotr@live.nl, als zoekterm te gebruiken. Met het toevoegen van mensen daar ben ik terughoudender dan op Hyves; facebook is meer afgeschermd, Hyves in principe sowieso makkelijker zichtbaar voor niet-leden en niet-vrienden. Onbekenden die graag in mij Facebook-netwerk willen, doen er goed aan me dan eerst een mailtje te sturen waarin ze zichzelf even voorstellen.

Ik ben aan het proberen om een openbare Facebook-pagina te maken, makkelijker vindbaar en makkelijk toegankelijk. Dat wil nog nietnhelemaal lukke, tips zijn welkom. En er komt waarschijnlijk ook een msn-adres voor lezers met en sympathisanten van dit weblog. Wordt dus vervolgd…

Kleine pauze, begin juni weer aan de slag

Even een paar daagjes pret en relaxen hier. Maandag of dinsdag weer aan de slag. En in juni gaat er méér gebeuren rond en op dit weblog… Stay tuned, of kom op zijn minst nog eens terug…

Blog even op laag pitje

Deze week blog ik, naar verwachting, zeer spaarzaam. De eerste dagen heb ik even aangenamer dingen te doen en te beleven, en vrijdag vertrek ik voor het weekend om actie te helpen voeren tegen de NAVO-verjaardagsfuif in Straatsburg. Ik hoop daarover na afloop snel een verslag online te zetten hier. Of het blog voorafgaande aan mijn vertrek helemaal stil komt te liggen, weet ik nog niet, er zijn onderwerpen genoeg die de aandacht vragen. Af en toe checken kan geen kwaad. Maar rekent u alstublieft eventjes nergens op, lieve lezeressen en lezers, ik kom terug…

Een welkom van Rooieravotr aan nieuwe en oude bezoekers

Alle mensen die hier de laatste weken voor het eerst zijn terechtgekomen, via zoekmachines, doorverwijzingen van Indymedia of hoe dan ook – welkom! Net zo welkom als de eerdere, deels losse deels steeds terugkerende, bezoekers natuurlijk zijn en blijven. Kijk rustig rond, en hopelijk kom je vaker langs. Onderwerpen vind je in het menu rechts, net als enkele links naar organisaties die mijn sympathie hebben. Binnenkort voeg ik daar nog enkele andere websites – weblogs bijvoorbeeld van mensen wiens werk ik waarder – aan toe.

Reacties neerzetten bij wat je leest kan ook, graag zelfs … zolang je het enigszins netjes houdt. Dat betekent niet at je het met me eens moet zijn – leve de discussie. Het betekent alleen dat ik persoonlijke scheldpartijen en nazi-taal niet accepteer hier, en waar de grens ligt, dat bepaal ik lekker zelf 😉 Kijk maar eens bij reacties hier en daar, dan zul je zien dat de marges best ruim zijn. Maar ik hou de zaken, ook in hun scherpte, graag een beetje aangenaam, vandaar.

Dit welkom aan voral nieuwe bezoekersheeft een aanleiding – er zíjn nogal wat van die nieuwe bezoekers de laatste tijd. Het is namelijk al wekenlang tamelijk druk op mijn weblog. Tot aan begin december had ik dagelijks tientallen bezoeken, soms in de dertig, soms in de zeventig. Rond de dood van de vijftienjarige jongen Alexis Grigoropulos in Griekenland, de daarop volgende revolte van de jeugd in het land en de solidariteitsdemonstratie waar ik over schreef vloog mijn bezoekersaantal omhoog, met een record van 601 de dag nadat ik van die actie verslag had gedaan en daarvan op Indymedia melding had gemaakt.

De weken erop bleef het aantal ongebruikelijk hoog, vaak in de buurt van de honderd in de anders doorgaans rustige feestdagen. En toen kwam de veelvoudige moordaanslag die Israël nu al elf dagen op Gaza pleegt, en de acties daartegen. Over één daarvan maakte ik ook weer een verslag. Sindsdien tel ik mijn dagelijkse bezoekersaantallen in de ettelijke honderden. In de eerste zes dagen van januari heb ik meer bezoeken gehad dan in de meeste eerdere maanden van dit jaar, behalve juni en afgelopen december (toen de huidige aanwas dus begon).

Natuurlijk ben ik blij dat mijn weblogwerk – na vier jaar hardnekkig gepruts – enige weerklank begint te vinden. Ik heet de mensen die hier nieuw zijn, niet voor niets hartelijk welkom, ik hoop dat ze vaker een kijkje komen nemen en dat het lezen va mijn stukken een bijdrage levert aan de vorming en onderbouwing van meningen van lezers. Tegelijk is het ook erg wrang: het zijn verschrikkingen in de wereld waar ik over schrijf en de nood aan informatie en inzichten daarover die mensen naar dit weblog voeren, hetzij incidenteel, hetzij als vaste gasten.

En het schept verantwoordelijkheden bij mij. Ik heb sowieso niet de gewoonte in het wilde weg maar wat te roepen, maar hoe groter mijn lezerskring hoe groter het mogelijke effect van wat ik hier neerzet. Ten goede, en ten kwade. Ik hoop dat lezers vanuit een gevoel van betrokkenheid daarover meedenken, en zich laten horen. Rooieravotr is te belangrijk geworden om enkel aan Peter Storm te worden overgelaten 😀

Eenzijdig bestand

Met ingang van negen uur morgenochtend neem ik een eenzijdig vakantiebestand in acht. Verbale salvo’s zijn vanaf dit weblog dan ook eventjes niet te verwachten. Intussen ga ik er van uit dat het kapitalisme vrolijk doorgaat met bezwijken aan zijn eigen verrotting. Mocht dat proces over pakweg acht dagen nog niet voltooid zijn en de doodgraver van het systeem zijn werk nog niet hebben afgerond, dan hervat ik vanaf 13 oktober de vijandelijkheden, even eenzijdig als dat ik ze nu even heb opgeschort 😀

Kleine pauze

Komende dagen hoogstwaarschijnlijk even leukere dingen te doen dan schrijven 😉 …  Waarschijnlijk komt er komende zondag wel weer een stukje hier, misschien tussendoor eerder ook al hoor, maar reken tot zondag nergens op 😛

Welkom op Rooieravotr-nieuwe-stijl…

Gaat de rooie ravotr weer eens verhuizen? Ik vrees van wel. Stapje voor stapje. Dit wordt op termijn de nieuwe locatie, de site op blogspot blijft nog wel enige tijd actief – ik post af en toe dubbel, denk ik, en/of ik maak kruisverwijzingen. Het is een beetje proefdraaien, een soort beta-versie, maar toch ook meer dan dat: de stukken zijn gewoon net zo serieus (of niet) bedoeld als op de andere locatie. Maar pa als het hier gestroomlijnd gaat, dan sluit ik de boel daarginds af – d.w.z. geen nieuwe stukken meer daar, en de commentaar-optie gaat daar dan ook dicht. Maar: geen haast, rustig inwerken.

Waarom nu weer verhuizen dan? Een paar redenen. Het Google-imperium, waar mijn blogspot-plek deel van uitmaakt, begint me wat tegen te staan, en – alhoewel er niet zoiets bestaat als een goed kapitalistisch bedrijf, WordPress is me iets minder antipathiek, en dat maakt het blogplezier gewoon groter. Belangrijker wat mij betreft is dat ik hier al twee andere blogs heb, en het is gewoon handiger werken als ik mijn blogwerk vanuit één gebruikerspaneel kan beheren. Daar komt bij dat het gebruik op sommige punten hier ook prettiger is, dat deze site zelf webstatistiekjes bijhoudt, en zo nog het één en ander.

Belangrijkste reden is echter, denk ik, nog een andere. De afgelopen maanden zijn een tijd van afsluiting en opnieuw beginnen, op allerlei punten. Van verlies en voortzetting van waar ik mee bezig  ben op nieuwe wijze. Ik doel op het feit dat ik sinds 15 februari geen lid meer ben van de Internationale Socialisten – ook al bljf ik met die organisatie qua ideeën en persoonlijke banden nauw verbonden. Maar ik leid dus momenteel het leven van een loslopend Leninist, en dat begint me nog te bevallen ook. Er is wel meer veranderd of aan het veranderen. Ik ben nogal in een stemming van grote schoonmaak, nieuwe dingen, andere boeg om dingen over te gooien en dat soort dingen. Permanente revolutie in de versnelling, of zo. Mijn msn adres is veranderd in drie nieuwe, misschien komt er ook nog es een ander telefoonnnummer. En nadat ik een blog hier heb geopend over mijn muziekdingen, kon ik de verleiding werstaan om hier ook een huisje te bouwen voor de rooieravotr niet langer weerstaan. Vandaar, dus…