Demonstratie Arnhem: “Hey, regéring! Krijg de téring!”

Als participerend recensent van allerhande acties, maar vooral gewoon als mens, nam ik vandaag deel aan de demonstratie ‘Kom in verzet tegen Wilders en zijn kabinet’  in Arnhem. De actie was op touw gezet vanuit Doorbraak en de campagne ‘Wilders Sluit Jou Ook Uit’. Op de website van Doorbraak staat inmiddels een verslag; op de website van Wilders sluit Ook Jou uit staan de teksten van twee van de toespraken. Ik heb trouwens bewust níét eerst uitgebreid op internet gekeken naar verslagen van anderen, zo wordt onbewust overschrijven voorkomen en is de kans op echt persoonlijke indrukken het grootste. De actie was, gezien de verkiezingen komende week, redelijk getimed. Helaas viel de opkomst toch tamelijk tegen, ik denk dat er rond de honderd mensen deelnamen. Maar veel werd goedgemaakt door de strijdlustige stemming die demonstranten met borden, spandoeken en een ter plekke uitgebreid arsenaal aan gescandeerde leuzen tot uiting brachten.

Actievoerders verzamelden zich op het Gele Rijdersplein. Het was nog droog, maar ik vrees dat de weersverachting – de hele dag regenachtig – mensen toch had thuisgehouden. Er was, ook door mij, duidelijk op hogere aantallen demonstranten gehoopt en ook geregend.Maar misschien ontbrak er ook wat gevoel van urgentie, was het mensen onvoldoende duidelijk waarom ze juist uitgerekend nu de straat op zouden moeten gaan. Aan een tekort aan voorbereidingen en publiciteit lag het volgens mij niet, ik heb bijvoorbeeld al enkele weken van te voren oproepen zien circuleren. Niet getreurd, er was koffie en thee geregeld, een welkomstwoord, en vervolgens een eerste korte toespraak. Of hij vanuit een groepering sprak ben ik kwijt, maar de jonge gozer hield, heel boos, heel overtuigend, een kort goed betoog over het offensief van de regering tegen mensen onderaan, bijvoorbeeld nu ook tegen de studenten, en over de noodzaak om ons daartegen te keren. Daarna: lopen.

Wie waren er? Veel bekenden uit linksradicale kringen, dat maakt zoiets ook wel aardig als bijklets- en handdruk-gelegenheid. Mensen van Doorbraak. Mensen van de Anarchistische Groep Nijmegen, waar ik ook in mee doe trouwens, met een flink spandoek. Een tweetal mensen van de Internationale Socialisten. Zowaar iemand van de SP, althans alas zodanig herkenbaar.Een aardig aantal migranten, hetgeen beslist positieve vermelding waard is, want tevaak zijn linksradicale acties vooral een zaak van witte mensen. Juist in onze samenstellking dient echter onze inzet voor solidariteit over grenzen van bevolkingsgroepen heen tot uiting te komen. 

En leuzen roepen! “Racisme: NEE. Fascisme: NEE, PVV, NEE NEE NEE”, klonk het al gauw. Snel daarna zongen we: “He Geert blijf van mijn vrienden af”. Daar kwam al spoedig achteraan: “Rutte, asociaal, pluk je eigen vriendjes kaal”. De ‘eigen vriendjes’ werden al snel gepreciseerd als ‘rijke vriendjes’. “Libië/Egypte/Griekenland/ Tunesië is overal – breng het kabinet ten val”; “Hey, regéring! Krijg de téring’; “Geen man, geen vrouw, geen mens is illegaal!” (gezongen): “1 2 3 4 5 6 7, waar is al mn poen gebleven? Het is niet hier, het is niet daar, allemaal naar Wassenaar”, “Wij zijn het zat, Nederland moet plat!” “Zet de wereld op zijn kop, organiseer van onderop!” , “Oprutte! Oprutte!” Zo ging dat. Niet alles sloeg evenzeer aan, maar juist dat uitproberen maakt zoiets ook tot aanstekelijke creativiteit. Mensen hadden spandoeken en vooral kartonnen borden die leeg waren meegebracht door organisatoren en waar mensen ter plekke hun leus op konder zetten. Ik heb ze niet allemaal onthouden. Maar “Bruin 1 stinkt” is me bijgebleven: )

Op de markt aangekomen was het weer tijd voor korte speeches. Een spreekster vanuit de Internationale Socialisten (IS) wees op de hypocrisie van Wilders, hoe hij beloften brak en steeds voor de rijken kiest, hoe hij zich keert tegen onderdrukking van vrouwen en homoseksuelen in de islam maar wel naast het CDA staat waar die het arbortusrecht dreigt aan te tasten. Ze wees op de noodzaak om ook te stémmen tegen he kabinet, maar noemde dat slechts de helft van het verhaal: de andere helft was zelf actievoeren. Volgens mij is dat stemmen bepaald mínder dan de helft, en actievoeren méér, en dan druk ik het nog zacht uit. Maar dat is voor een andere keer. Het was goed om de IS sowieso wel op deze actie te zien en te horen.

Hierna werd vanuit de organisatie gesproken, in een zeer effectief betoog waarin aangegeven werden wie allemaal ‘wij’ waren, van moslim, homo, student, bijstandsgerechtigde, weet ik wat, allemaal aan de onderkant… en hoe wij ons niet tegen elkaar moesten laten opzetten. Als één van ons wordt aangevallen, dan moeten we dat beantwoorden als aanval op ons allemaal.

Daarna weer verder, leuzenroepend. De route voerde helaas tot nogal lege straten waar we dus door weinigen zijn gezien en gehoord. Ik kan niet goed inschatten hoe onvermijdelijk datw as, ik weet hoe opolitie dwars kan gana liggen alsorganisatoren een demonstraties in het winkelcentrum willen en dergelijke. Misschien was iets meer inkorten van de route als lopen tussen publiek van politiekant wordt gedwarsboomd beter geweest. ook moeten we toe naar een situatie waarin politie-instructies over t route niet meer bij voorbaat worden geaccepteerd. Maar dan zullen we als actievoerders iets meer voor een hogere opkomst in moeten staan, en aan een houding moeten werken die geen politiegezeik accepteert als wij de binnenstad in willen tegen de wens van het staatsgezag in.

Dit is bedoeld als een kleine kanttekening. Over het geheel genomen vond ik de actie goed georganiseerd, juist ook de soberheid – niet te veel toespraken, geen lange toespraken, geen eindeloos entertainment maar gewoon lópen met ons vuur en onze opgewekte woede – spreekt me bij dit type demonstraties erg aan. Er was geen geluidswagen met muziek, en dat vond ik, nadat mij daaa achteraf op gewezen werd eigenlijk een pluspunt. Nu krege het geluid van demonstranten zelf de ruimte, nu waren we écht volop deelnemer, veel meer dan luisteraar.

Helemaal aan het eind van de optocht volgde nog twee toespraken: een speech van iemand van de Kritische Studenten Utrecht – die waren nu eens naar Arnhem gekomen, mensen uit Arnhem komen immers zo vaak naar Utrecht vooor actie, en uit solidariteit mag andersom ook wel eens. Hij onderstreepte verder, net als andere sprekers, de noodzaak van verzet, door onszelf van onderop georganiseerd. Daarna een slotbetoog van een spreker vanuit Doorbraak. Die wees op de prioriteiten van dit kabinet: kiezen voor bezuinigen op ons, terwijl Nederland intussen bijvoorbeeld wel een belastingparadijs voor grote ondernemingen is. Er kán best geïnvesteerd worden in woningen voor iedereen, uitkeringen, gezondheidszorg en noem maar op. Dat dit niet gebeurt is een keuze. Aan ons om ons te organiseren, op straat in buurt, bedrijf, school, universiteit, voetbalkantine, om verzet daartegen op te bouwen. Daar kwam het heldere betoog op neer. Dat was zo ongeveer de afsluiting van een veel te kleine, maar wel degelijk goed gemotiveerde en vooral motiverende demonstratie.

(22.02 aangevuld, ik had in de moeheid de spreker van de KSU vergeten en zag dat toen ik het Doorbraak-verslagje bekeek… Alsnog hersteld, en excuses…)