Wilders, PVV: steeds duidelijker fascistisch

Wilders roept zijn aanhang op om de straat op te gaan. De datum: woensdag 20 januari 2010. De tijd: vanaf 9 uur ’s morgens. De plaats: de rechtbank in Amsterdam, Parnassusweg 220. De aanleiding: het proces tegen Wilders dat die dag begint vanwege de aangifte tegen hem wegens haatzaaiererij tegen moslims.

Wilders’ club brengt het als een “demonstratie voor de vrijheid van meningsuiting”. Dat is onzin. Beschimpen van bevolkingsgroepen is geen valide mening wiens uiting bescherming behoeft. Het soort taal dat Wilders tegen moslims en hun geloof uitslaat is beledigend en bedreigend. Dat wil niet zeggen dat ik een proces wegens dee uitlatingen een slimme zet van antiracisten vindt. Ik vind de inzet van de staatsmacht op deze manier gevaarlijk, en ik denk ook dat Wilders eerder garen spint bij de status van met vervolging bedreigde ‘volksheld’. Maar ik sta aan de kant van antiracisten met een in dit geval tactisch verkeerde keus, nooit en tenimmer aan aan de kant van Wilders en zijn racistische haatcampagne. Ik ben dan ook tegen dee ‘demonstratie’, en vóór een zeer krachtig tegengeluid ter plekke.

Het feit dat Wilders nu zijn aanhangers mobiliseert om hem op straat te steunen, is een zeer griezelige ontwikkeling. Het laat zien dat het fascisme van Wilders en zijn PVV bezig is steeds openlijker te worden. Het is dan ook niet vreemd dat er op minstens één fascistische website, die van stormfront.nl  , wordt opgeroepen om naar Wilders’ straatactie  te gaan en te helpen.

Over dat fascistisch karakter van Wilders’ beweging woedt al langer een discussie, en juist de aankondiging van de straatactie bij zijn proces, zet de zaak nog eens extra op scherp. Zelf noem ik al sinds uiterlijk kort na de verkieingen van november 2006 Wilders een fascist. Ik heb dat in een flinke handvol artikelen met argumenten proberen te onderbouwen. Kort gezegd luidt mijn argumentatie aldus. Wilders vergaart aanhang door een bepaalde bevolkingsgroep, molsims, aan te wijzen als bedreiging van de maartschappij, als profiteurs, maar vooral al een groep dieniet loyaal is aan de maatschappij, als groep die het vaderland ondermijnen of erger. Dat is een vorm van racisme, een vorm zoals bijvoorbeeld nazi’s die tegen joden hanteerden. Dat vaderland is bij Wilders het hoogste goed, zijn denken wordt getypeerd door een extreem nationalisme, ook iets wat we bij fascistische bewegingen steeds weer terugzien.

De aanhang die hij aldus verwerft gebruikt hij echter voor veel verdergaande doelen. Zijn politiek behelst een bedreiging voor de positie van de georganiseerde arbeidersbeweging, en voor een veelheid van democratische rechten waarvoor met name die arbeidersbeweging hard heeft gevochten. De dynamiek die de PVV onder leider Wilders ontketent, gaat in de richting van een politiestaat, een openlijke dictatuur in dienst van ondernemers die geen enkele beperking van de kant van links op hun vrijheid tot winstmaken wensen te dulden. De echte haat van Wilders en zijn gardisten is boven alles gericht tegen links. Het liefst combineert hij zijn afkeer van links met zijn racisme. Vandaar dat hij met woorden komt als ‘linkse kerk’ en ‘sharia-socialisten’. Vandaar ook zijn diepe afkeer van vooral de PvdA. Niet dat die nu zo erg links is. Maar ze symboliseert voor de PVV een traditie van linksheid én multiculturaliteit waar Wilders mee wil afrekenen.

Het is deze frontale aanval tegen linksl tegen de arbeidersbweging, waar Wilders zich op voorbereidt. Zijn racisme tegen moslims is daarvoor een handvat, de massasteun die hij langs deze weg op de been brengt is bedoeld als breekijer, als stormram tegen alle progressieve verwordenheden, alle democratische rechten die we hebben. ‘Zo hanteerde Hitler het antisemitisme. Zo hanteerde Mussolini het Italiaanse nationalisme. Zo hanteren Le Pen en Dewilders het racisme tegen moslims. Wilders staat herkenbaar in die fascistische traditie.

Er was – en met de aankondiging van zijn straatactie mag ik inderdaad inderdaad ‘wás’ zeggen – echter één verschil. Mussolini en Hitler, en ook Le Pen en Dewinter, bouwden hun aanhang mede op via straatacties. Knokploegen tegen communisten en socialisten vormden de kern van zowel het Italiaanse fascisme als van het Duitse nationaal-socialisme. Zoiets ontbreekt bij Wilders – vooralsnog.

Dat was de reden voor bijvoorbeeld Jelle Klaas op de website van de Internationale Socialisten om de PVV nog niet fascistisch te willen noemen. Hij zegt: “de PVV vertoont veel gelijkenissen met  fascistische partijen.” Het racisme en het nationalisme waarin dat is ingebed, de leiding door één persoon, de vijandigheid jegens links, de ondertonen van geweld ook – het is er allemaal. Maar: “Toch is het onjuist om de PVV als fascistisch te categoriseren. De belangrijkste reden is dat de partij nog in het geheel geen buitenparlementaire beweging aan het opbouwen is. Er is vooralsnog geen PVV op straat, geen georganiseerd kader, er ijn geen demonstraties of acties van knokploegen, en opoichtige associaties met neonazi’s zijn Wilders een gruwel.” En verder: “Vooralsnog lijkt Wilders bezig een partijmachine op de bouwen die de volgende electorale uitdagingen aankan”… Samengevat: de PVV is parlementair extreem rechts, maar niet fascistisch, want fascisme kenmerkt zich door een buitenparlementaire dimensie.

Ik denk dat dit argument geen steek houdt. De manier waarop Wilders al jaren zijn aanhang opbouwt én opstookt, is geen gewone parlementaire aanpak. Zijn hele opstelling in het arlement maakt samenwerking met andere partijen onmogelijk. Zijn gewoonte om politici die het niet met hem eens zijn voor idioot en van de pot gerukt te verklaren, signaleert een keus voor isolement: wij PVV-ers tegen de rest. Dat schelden van hem is geen persoonlijke lompheid op ichzelf. het verraadt een keus – voor een autoritaire, wij-tegen-de-rest-aanpak.

Zo verbrandt hij alle coalitieschepen achter zich, maar wordt hij tegelijk een soort volksheld ter rechterzijde. Dat is geen strategie die past binnen parlementair rechts. Het is een strategie die erop uit is om zó sterk te worden dat hij zonder coalitiepartners – of met coalitiepartners die zo verzwakt zijn dat ze naar zijn pijpen dansen om maar mee te mogen regeren – de baas denkt te worden in de regering.

Het is ook een strategie die vroeg of laat vráágt naar een vertaling op straat. De haat die hij opstookt, de steun die hij op dee nanier opbouwt, zal een uitweg zoeken – en Wilders weet dat. Al in 2007 zei hij dat hij de eerste rechtse politicus zou zijn die het Malieveld vol zou krijgen. Wie zich een voorstelling probeert te maken hoe dat er uit ziet, een malieveld vol PVV-aanhang… die hoeft waarschijnlijk nauwelijks nog overtuigd te worden van het feit dat de PVV géén rechtser soort van VVD is, maar een ánder soort rechts vertegenwoordigt – ruwer, agressiever, met minachting voor een ieder die het niet met die PVV eens is. Dit gedachtenexperiment maakt, denk ik, al aardig duidelijk dat de PVV een vorm van fascisme vertgenwoordigt. En het lijkt mij absurd om de PVV nog niet fascistisch te noemen zolang het de Malieveld-optie nog niet daadwerkelijk heeft gekozen, terwijl voor de rest alles de fascistische kant op wijst.

Welnu, het Malieveld is kennelijk nog niet aan de beurt, maar de stoep van de Parnassusstraat is een opstapje in die richting. Het omzetten van electorale steun naar steun op straat is al bezig. Wat latent aanwezig was, dreigt manifest te worden. Voorover er nog twijfel mogelijk was ter linkerzijde aan het fascistisch karakter van Wilders en diens PVV, dan is er voor die twijfel nu toch wel bijzonder weinig ruimte overgebleven.