Vandaag verscheen op de website Indymedia een aankondiging van het verschijnen van het nieuwe nummer van De Socialist, maandblad van de Internationale Socialisten. Binnen een halve dag was het bericht echter van de openingspagina verwijderd en naar de Open Posting-pagina (ook wel ‘ruispagina’ genoemd) verplaatst, waar het nog staat, vrijwel onvindbaar voor outsiders en dus eigenlijk subtiel weggecensureerd. Daar plegen berichten te belanden die naar de mening van de mensen achter Indymedia geen nioeuwswaarde hebben, vol staan van racisme en andere kwalijkheden, of anderszins niet aan de regels voldoen.
Dat die aankondiging van De Socialist daar belandt is absurd. Indymedia is een plek waar allerlei activistische groepen, doorgaans maar lang niet uitsluitend met anarchistische of autonome inslag, hun mededelingen doen. Onder die mededelingen vallen soms actie-aankondigingen en verslagen, maar soms ook publicaties. Tegenwerpingen in de sfeer van ‘geen reclame voor je clubblad’ gaan dan ook niet op, de aankondiging heet wel degelijk informatieve waarde, gezien het overzicht van in het blad behandelde onderwerpen . Ook de tegenwerping dat er geld gevraagd wordt voor De Socialist snijdt geen hout; dan zou ook aankondiging voor een benefiet-CD ten bate van antifascisten in Rusland niet door de beugel kunnen. Want waarom mag de ene radicaal-linkse groepering wel financiële steun vragen en de andere niet?
Misschien dat er nog één of ander formeel regeltje van Indymedia bestaan waarmee men de verbanning van de aankondiging meent te mogen rechtvaardigen. Mij komt het echter over als een uiting van een befaamde, maar nogal treurige autonome/ anarchistische sport: trotskisten pesten. Juist een medium dat zich vlak onder het logo en de titel presenteert als “vrij communicatie orgaan” met een “open publicatie methode” zou zich echter van dit soort kleinzielige half-censuur verre moeten houden.
Het is des te treuriger omdat Indymedia zélf aangevallen wordt – door de staat: “Indymedia krijg boete voor wildplakken”, staat sinds 24 juli op de site te lezen. een kwalijke inperking van vrijheid, en Indimedia verdient het op dit punt verdedigd en gesteund te worden. Maar die steun zou wat enthousiaster loskomen als Indymedia zelf haar potentiële bondgenoten niet als vijanden zou bejegenen. Ja, solidair dus met Indymedia – maar met een Indymedia dat zich intussen wel dient te schamen.
O ja, natuurlijk staat de aankondiging van het augustusnummer ook op de website van de Internationale Socialisten zelf. Juist nu misschien een extra reden om daar eens rond te kijken en eens te overwegen zo’n krant aan te schaffen, of wellicht een abonnement te nemen. Al was het maar om de autoritaire ‘anti-autoritairen’ van Indymedia te jennen.
(met dank aan Jelle voor het inseinen en meedenken)
Rooieravotr 
Ik kan me niet herinneren dat het laatste nummer van Offensief ooit werd aangekondigd, waarom zou De Socialist een andere behandeling krijgen?
Ik zou niet weten waarom De Socialist een andere behandeling zou krijgen. Als Offensief een aankondiging van haar krant op Indymedia plaatst, er er gebeurt hetzelfde als nu met de aankondiging van De Socialist, dan is dat om dezelfde reden verkeerd. En als ik dat zie gebeuren, wil ik dat met alle soorten van genoegen om dit weblog hekelen, zoals ik nu heb gedaan. Dus, Emil, ik zou zeggen: plaats zo’n aankondiging, kijk wat er gebeurt en sein me in voor het geval ik het mis (ik ben nu ook getipt anders was het me ook ontgaan waarschijnlijk) 🙂
Indymedia? Schijnt in het buitenland nog wél gelezen te worden, toch? 😉
Yo Peter, thx voor de post op je site.
Grof schandaal zoals wij (de IS) behandeld worden op de indymedia. Natuurlijk valt er altijd wel een of ander schimmig haast nooit toegepast regeltje uit de kast te trekken waarmee ze hun acties van de afgelopen jaren kunnen legitimeren.
Die regels intresseren mij, als anti-autoritair type (kunnen die indy-autonomen nog wat van leren), echter geen ene moer. Stel dat. En dan?
De regels worden alleen maar toegepast op de IS. ‘De rest’ kan nieuwsbrieven van organisaties posten, ellenlange spamsessies houden (zoals rond bv kraakdagen, post na post), aankondigingen van kranten zoals klasse en grakra…
En het gaat ze ook niet om partijen. De neostalinisten van de NCPN mogen alles posten wat ze willen. Kennelijk gaan de autonomen inderdaad liever in zee met Castro, die had ook al zo’n hekel aan trotskisten.
Verder werkt basisdemocratie geweldig hoor!
Ik vraag me af of er uberhaupt een (basis)democratisch proces zit rondom indy… Zover ik weet zijn er 2 a 3 beheerders en die halen spullen weg… Ik neem niet aan dat er over gediscussierd is, hooguit iets als “we hebben een hekel aan de IS, we plaatsen alles van ze in de ruis…”
Ik heb ook 2 reacties geplaatst op indy, ik vind dit werkelijk te triest voor woorden…
Ik stoor me binnen de IS veel aan de anarchofobische geluiden die er klinken, maar hetzelfde geld de trotskifobie (en vooral IS-fobie) binnen veel autonome groepen…
Waarom zo moeilijk doen tegen elkaar? Onze standpunten komen voor 90% overeen, het verschil is de manier van aktievoeren en centralisme vs decentralisme…
Waarom gaat de IS niet eens samen met bijv. dissent rond de tafel zitten om het over de verschillen en de overeenkomsten te hebben? Waarom niet zoveel mogelijk samen werken op punten waar dat heel goed kan (milieu, fascisme, oorlog, bioindustrie…) en elkaar met rust laten op de punten waar het botst?
Mensen, mensen, mensen…. kom….op!! De anarchistische beweging in Nederland is net zo interessant als “Nederland in Beweging” kijken om 7 uur ’s ochtends zonder je eerste kop koffie. Naar bier ‘ruikende’ mensen met een goed hart en rondscheurend op een naar benzine stinkende bakbrommer en zeiken over ‘gezond’ leven. Anarchisme in Nederland is geen politieke beweging. Het zijn een paar verkleednichten (sorry Peter) die na 30 jaar nog steeds de door Malcolm McLaren bedachte kledingstijl aanhangen en de volledig gecommercialiseerde en gedemoraliseerde “fuck niet met mij” houding uit de jaren 80 aanhangen om zo duidelijk te maken dat zij niets op hebben met de burgerlijke moraal, maar ondertussen net zo klein-burgerlijk zijn als de gemiddelde bewoner van Almere. Lullen van revolutie, maar teruggetrokken op een eilandje leven onder moeders veilige rok.
De echte anarchisten in Nederland zitten bij of kijken naar de I.S. omdat het in hun ogen de enige grassroots-organisatie is die, op dit moment, een factor van betekenis kan zijn zijn.
Een echte anarchist ziet (ook) in dat je niet kan werken aan verzet zonder steun van een brede laag van de bevolking.
De ‘razzia’s’ op vele kraakpanden is het bewijs dat de anarchistische beweging in Nederland alle steun kwijt is van de bevolking. En dat heeft ze mede aan zichzelf te wijten.
Ik heb geen enkele twijfel dat de echte anarchisten de I.S wel weten te vinden mochten ze daar behoefte toe hebben en zich niets aantrekken van de kleinzerige en kinderachtige houding van indymedia in Nederland. Een echt kritische mens prikt wel door de censuur heen en volgens mij is Peter zelf hier een heel goed voorbeeld van.
We hebben belangrijkere dingen te doen volgens mij!;-)
@joe
Ik ben het niet eens met jouw bovenstaande stuk;
“Het zijn een paar verkleednichten (sorry Peter) die na 30 jaar nog steeds de door Malcolm McLaren bedachte kledingstijl aanhangen en de volledig gecommercialiseerde en gedemoraliseerde “fuck niet met mij” houding uit de jaren 80 aanhangen om zo duidelijk te maken dat zij niets op hebben met de burgerlijke moraal,”
Je hebt het hier over punkers, dat is totaal iets anders dan anarchisme…
“De echte anarchisten in Nederland zitten bij of kijken naar de I.S. omdat het in hun ogen de enige grassroots-organisatie is die, op dit moment, een factor van betekenis kan zijn zijn.”
De IS stelt met 150 leden niet zoveel voor en is zeker geen grassroots-organisatie… Er zijn idd een aantal anarchisten die eigenlijk geen anarchist zijn maar gewoon willen rellen tegen de staat, maar verder niet veel overeenkomsten hebben met het anarchisme.
Serieuze anarchisten zul je bijv. vinden bij groenfront e.d. Zowel kleine gesloten acties (betuwelijn blokkeren bij opening), als grote open akties zoals schinveld. De IS kan veel leren van de aanpak van het protest daar!!! Samen met lokale bevolking protesteren tegen het kappen van de bomen, op een gelijkwaardige, niet-opdringerige manier. Om ff flauw te doen; de prioriteit ligt niet bij het werven van leden en krantjes verkopen, maar bij de aktie zelf, daar kan de IS van leren!!!
“Een echte anarchist ziet (ook) in dat je niet kan werken aan verzet zonder steun van een brede laag van de bevolking.”
De meeste anarchisten zien dat wel degelijk in, de meeste punten hebben steun van de bevolking, maar… door de vaak gesloten en radicale vorm van actievoeren komen veel mensen niet uit angst om opgepakt te worden of klappen te krijgen van de ME…!
“De ‘razzia’s’ op vele kraakpanden is het bewijs dat de anarchistische beweging in Nederland alle steun kwijt is van de bevolking. En dat heeft ze mede aan zichzelf te wijten.”
Die razzia’s zijn er altijd al geweest, als een huiseigenaar naar de politie belt dat hij iets met zijn eigendom wil doen (het kraakpandje), haalt de politie de krakers weg, dat is altijd zo geweest.
Dat de laatste tijd veel negatief nieuws is over krakers en veel leugens zoals boobytraps voor de politie (in werkelijkheid een steunbalk, dat pand was zo slecht onderhouden dat toen het gekraakt werd het dak half inzakte, waarvoor die paal werd geplaatst!), heeft weinig te maken met de krakers zelf, maar met de verrechtsing van de maatschappij!
“Ik heb geen enkele twijfel dat de echte anarchisten de I.S wel weten te vinden mochten ze daar behoefte toe hebben en zich niets aantrekken van de kleinzerige en kinderachtige houding van indymedia in Nederland. Een echt kritische mens prikt wel door de censuur heen en volgens mij is Peter zelf hier een heel goed voorbeeld van.”
Echte anarchisten zullen de weg naar de IS weten te vinden, maar no way dat ze lid worden. Als je voor een gedecentraliseerde, basisdemocratische wereld bent, word je echt geen lid van de IS!
Hoeveel anarchisten heb jij in je omgeving? hoevaak ben je naar anarchistische workshops geweest? Ben je wel eens bij een weggeefwinkel geweest? Je zult zien dat de meeste anarchisten zeer serieus zijn en met zeer goede iniatieven komen!
De IS is al 30 jaar bezig met revolutie, maar wat is er werkelijk voor de maatschappij gedaan? Juist door kleine iniatieven van anarchisten zoals de weggeefwinkel (die vaak als een sociaal buurthuis functioneerd), zien mensen dat het ook anders kan en dat we dit overal willen!
Het is belangrijk de achtergrond van het redactiebeleid van Indymedia te begrijpen.
Veel mensen hebben er al moeite mee dat Indymedia geen discussie site is. Dus worden heel veel reacties die geen inhoudelijke aanvulling zijn, weggehaald. Dan is het soms om razend van te worden dat opmerkingen die de redactie welgezind zijn toch blijven staan.
In het geval van de IS heeft de redactie misschien gedacht dat het propaganda is en dat het bericht daarom weggehaald is.
Wat betreft de discussie tussen anarchisten en bolsjewisten heb ik het zowiezo nooit begrepen dat er anarchisten zijn die iets in de IS zien.Historisch gezien volkomen onjuist.
Indymedia was en is toch echt nog wel de plek waar ik iedere dag naartoe ga om nieuws uit de alternatieve, linkse wereld op te pikken. Dat is het vanaf het begin van mijn georganiseerd politiek leven, omdat er toen, en dan hebben we het over 2001, nieuws over protesten tegen de G8 etc daarop verschenen. Ik zie nog steeds veel nut in indy, maar ik constateer ook dat er een achteruitgang is in het nut. Dit hangt misschien meer samen met de situatie waarin we zitten dan met een verandering in beleid van de beheerders bij indy.
Ik heb het altijd vreemd gevonden waarom de aankondiging van De Socialist er niet op zou mogen staan, ook omdat het elkaar alleen maar versterkt. Het komt een beetje onnatuurlijk over als je dan wel Klasse, etc ziet aangekondigd staan.
@ Joe Wat een ‘echte’ anarchist wil, laat die dat lekker zelf bepalen. Ik denk dat veel mensen respect hebben voor wat de IS doet, maar dat betekent niet perse aansluiten. Er zijn best wel wat meningsverschillen op te noemen die vrij onoverkomelijk zijn.
Verder, ik heb bijvoorbeeld veel respect voor de manier waarop uit de autonome/anarchistische hoek milieu en bv de migratiepolitiek wordt aangepakt, al jarenlang. Wat mij betreft mag de kritiek/discussie opbouwender richting anarchisten/autonomen of andere mensen die zich niet direct bij de IS aansluiten.
@Joe
Voor de nuance: Jouw beeld van anarchisten snap ik opzich wel, de meeste punkers noemen zich nu eenmaal anarchist en dragen linkse tekens zonder dat ze echt weten wat ze ze dragen. Dat zijn die punkers die niet veel meer doen dan bier zuipen, blowen en bier zuipen. De meeste punks die ik tegen kom bij optredens zijn niet politiek actief en zijn op een aantal punten vrij rechts (individueel anarchisme, vrijheid uber alles, zonder de gelijkwaardigheid).
Gelukkig zijn er ook enorm veel serieuze (echte) anarchisten, waaronder veel krakers, maar ook niet-krakers….
@peter (reactie op je msn)
Wat ik bedoel met centralisme vs decentralisme is vooral dat de IS zelf erg centralistisch is ingesteld. Als er gestemd is, dan gebeurd de wil van de meerderheid. Je zou ook kunnen zeggen, de minderheid heeft respect voor de meerderheid en andersom en mensen laten elkaar in hun waarde. Niemand heeft het recht om iemand anders te vertellen wat hij/zij moet doen. De IS is vrij centralistisch, de wil van de meerderheid telt, in veel gevallen heeft de minderheid gewoon pech.
Bij een aantal dingen zoals het kiezen van het CC is dat geen probleem, maar als een gekozene mij daarna gaat vertellen dat ik tijdens een demo krantjes moet verkopen op een bepaalde plek, heb ik daar wel een probleem mee..
Ik denk dat je sommige dingen centralistisch moet regelen omdat het anders niet werkt, je kunt moeilijk per wijk gaan stemmen over een wereldwijd probleem zoals klimaat. Andersom ook, wat heeft een landelijke overheid er mee te maken welke boom er op een pleintje in die buurt wordt geplant? dat moet dus op zo’n laag mogelijk democratisch niveau (de straat/buurtraad).
Bij individuele vrijheden zou niet eens gestemd moeten worden, ik (individu) bepaal zelf wel wat, waar, wanneer en hoe ik iets met mijn lichaam doe, daar heeft niemand iets over te vertellen (zolang ik geen vrijheid of gelijkheiud van anderen ontneem met mijn acties).
Ik ga nu weer verder Londen bekijken en spreek je v.a. vrijdagavond 🙂
Wat hier jammer genoeg gebeurt, is dat het meer een discussie lijkt te worden over de anarchistische personages, of zoals een groep zich noemt. Ik vind het nogal schandalig te moeten constateren dat een aantal mensen zich hier schuldig maakt aan het stereotyperen van de gemiddelde anarchist. Natuurlijk kun je eigen ervaringen en politieke ideeen mixen in een mening over wat er mis is met de gemiddelde anarchist. Ook ik ben geen anarchist en denk dat de politiek die een aantal anarchistische personen en groepen voorstaan, niet leidt tot een betere wereld (vrij ruim genomen), of als voorbeeld zou moeten dienen voor mijn levenswijze. Daarmee zie ik als links mens de anarchist wel aan de goede kant van de barricaden staan en daarmee ben ik solidair met hun, ook al zullen ze dat niet per definitie met mij zijn.
Wat hier ook schandalig is, is dat Indymedia, zich weer voor de zoveelste keer schuldig maakt aan het censureren van een linkse groepering die volgens hun niet deugt. Dat zegt volgens mij meer over Indymedia dan over anarchisme in het algemeen.
Ter aanvulling van mijn vorige reactie: Volgens mij zijn er voorbeelden genoeg in de geschiedenis waarin anarchisten en socialisten samenwerkten of elkaar tegenwerkten. Ook in een tijd waarin het woord “punk”nog niet eens bestond als omschrijving van een popcultuur/ levenswijze. De houding van de gemiddelde nederlandse anarchist is niet eens samen te vatten als anti socialistisch. Een kleine groep wil zich hier nog wel eens aan te buiten gaan op een zielige manier. Zelf heb ik als socialist vruchtbare samenwerkingsverbanden gezien en erg leuke anarchistische mensen ontmoet, evenals erg nare mensen die zich anarchist noemden en vice versa voor socialisten.
Wat belangrijk is voor socialisten is samen te werken waar dat kan en te bekritiseren op politieke gronden (zelfs als je opponent dat niet doet) waar dat nodig is. Dat laatste doet Peter om een goede manier in zijn stuk over het verwijderen van de Socialist op de site van Indymedia. (nog even daar gelaten of hij zich nu wel of niet socialist noemt;))
Een beetje raar, inderdaad. Niet vanwege het principe, maar het gebrek aan consequentie. Ze kunnen beter of-of doen: of alle aankondigingen van betaalde blaadjes schrappen, of alles toelaten. Komt beter over. Dat je tegen de grote partijpolitiek bent, voila, maar het is ook niet zo dat partijen of groepen als IS, NCPN, Offensief, enz. hetzelfde zijn als PvdA, GroenLinks en SP (ook die laatste twee hebben soms dingen die de moeite waard zijn – iedereen maakt zich nu druk om een GL-er met een kraakverleden, dan kun je moeilijk om GL zelf heen).
Verder moet ik wel een beetje lachen om de reactie van sjerp op 30 juli. Die spreidt een paranoia tentoon die onbedoeld nogal ‘stalinistisch’ aandoet. Verdachtmakingen, vijanddenken, guilt by association, overhaaste generalisatie en een conclusie die kant nog wal raakt. Brr… Ten eerste gebeurt het ook wel eens dat dingen van NCPN of CJB op mysterieuze wijze verdwijnen. De laatste tijd is dat gelukkig minder, artikelen van Voorwaarts over acties tegen de NVU kwamen er gewoon op. Logisch, lijkt me, je gaat toch niet de solidariteit tegen het antifascisme overboord gooien omdat het nu eens uit die hoek komt.
Ten tweede: zelfs als er nooit wat verwijderd was, wat dan nog? Is er dan ineens sprake van een unholy alliance tegen het trotskisme? Wat een gekte. Het is zo makkelijk om conclusies te trekken uit een onprettige ervaring, met het onjuiste idee dat iemand anders intussen wel de hand boven het hoofd wordt gehouden. Zeker als je waarschijnlijk (ik hou zelf wat minder van onjuiste aannames) nog nooit echt gesproken, gedebatteerd of samengewerkt hebt met de mensen om wie het in dit geval gaat.
Mijn eigen mening over de houding van anarchisten: tja, de anarchisten en autonomen zijn in het verleden vaak door ‘autoritair links’ (nog zo’n onzinnig label, wie voelt zich hier nu echt autoritair?) besmeurd. Dit gaat ver terug en is jaren zo doorgegaan. Enige wantrouw, hoe onterecht ook, is dan logisch. Anarchisme kun je nooit over één kam scheren, dat is zowel voordelig als nadelig. Van de één hoor ik verhalen over een heel prettige samenwerking, maar iemand anders vertelt dan weer over verwijderingen op Indymedia, of een boze anarchist die krantjes uit je handen trekt en op straat gooit. Zulke dingen tonen eigenlijk meer aan wat er gebeurt als je een paar mensen ‘macht’ geeft over anderen, zelfs als ze dat met de beste bedoelingen doen.
De beste remedie is uiteindelijk solidariteit. En daarvoor moet je eerst maar eens de mensen zelf zien, durven kijken of het wel echt de vijanden zijn die je in je hoofd ziet. Als je denkt dat je beter bent dan hen, moet je ook de eerste stap durven nemen, in plaats van de ander te vervloeken omdat-ie zich niet naar jou schikt. Solidariteit moet ook onvoorwaardelijk zijn, dus niet de belachelijke instelling: “Wij zijn ook wel tegen het gezag en zo, weet je wel, dus echte anarchisten komen wel bij ons!”, met nog wat beledigende stereotypen van Joe op 31 juli. Een doelgroep beledigen, en dan verwachten dat ze naar je toestromen: Youp van ’t Hek kan dat flikken, maar verder niet zoveel mensen.
Eh, moet natuurlijk zijn ‘solidariteit tegen het fascisme’ of ‘solidariteit met het antifascisme’, in de derde alinea. Excuses daarvoor, in dit soort lange berichten verlies ik nog wel eens het oog voor de details, wat tot dit soort domme fouten lijkt.