Griekenland! Frankrijk! Spanje! Nederland?

maandag 30 mei

Hoeveel mensen waren het er, op het Syntagmas-plein vandaag in  Athene? Dertigduizend, zoals een Griekse krant schatte – of honderdduizend, zoals sommigen volgens diezelfde krant dachten? Zelfs dat eerste getal is hoog, hoger dan de twintigduizend op de  eerste dag van deze inmiddels dagelijkse sit-ins in de Griekse hoofdstad. Met deze immense bijeenkomsten protesteren mensen tegen het politieke establishment, en tegen het bezuinigingsbeleid waarmee dit establishment de bevolking treft om banken, bedrijven en Europese regeringen tevreden te stellen. Ook in Thessanoniki was dergelijk protest. Het voorbeeld werd geleverd door de Spaanse protesten. Inmiddels heeft het protest in Griekenland de vorm aan genomen van een beginnende volksopstand.

‘Echte democratie nu’ – aspecten van diverse acties

Zondag 29 mei

De manifestratie voor ‘Echte Democratie Nu’ vandaag op de Dam in Amsterdam was, zo te zien aan foto’s en Facebook-berichtgeving,  geen enorm groot maar wel een redelijk levendig gebeuren. De actie kwam voort uit de protesten die al meer dan een week plaatsvonden uit solidariteit met de pleinbezettingen in Spanje. Tegelijk was de actie, net als soorgelijke (voorgenomen) manifestaties in onder meer Groningen en Maastricht, onderdeel van pogingen om ook in Nederland zo’n actiegolf voor democratie en tegen bezuinigingen te ontketenen. Dit veelal onder het etiket ‘Nederlandse revolutie, #Dutchrevolution en dergelijke.

Antifascistisch protest in Enschede relatief succesvol

zaterdag 28 mei

De strijd tegen neonazi’s zag vandaag in Enschede een tamelijk succesvolle episode. In die stad hield de Nederlandse Volks Unie (NVU) een optocht. Laat Ze Niet Lopen riep op tot protest. Aan die oproep werd door vrij veel mensen, van zeer uiteenlopende achtergronden, gehoor gegeven. Politie, waaronder de ME, beschermde in grote lijnen de neonazi’s. Maar felheid en schaal van het antifascistische protest waren zodanig dat de nazi’s vroegtijdig hun optocht moesten beëindigen.

‘Echte Democratie Nu’ – nieuwe bewegingen verdienen steun

vrijdag 27 mei

Geschreven voor Doorbraak, waar een geïllustreerde versie te vinden is: )

Wat begon in een reeks Spaanse steden als een reeks vreedzame protesten voor ‘Echte Democratie Nu’, groeit momenteel in Spanje uit tot een confrontatie met oproerpolitie in Barcelona. In Griekenland heeft soortgelijk protest in korte tijd enorme omvang aangenomen. In een reeks andere landen, ook in Nederland, vinden solidariteitsacties plaats – acties die tegelijk aanzetten zijn om in die landen zelf voor een andere, meer democratische, sociale en op duurzaamheid gerichte maatschappij. We zien hier nieuwe bewegingen, waarin de woede wegens bezuinigingen en wegens een politiek die zich van bevolkingen weinig aantrekt samenvloeit met het voorbeeld van de revoluties in Noord-Afrika. Het is zaak om hier met elan en enthousiasme aan deel te nemen. Het is tegelijk zaak om vanuit die houding van solidariteit een aantal kritische punten in te brengen om zwakten van de nieuwe beweging te helpen overwinnen.

Politiegeweld Barcelona

vrijdag 27 mei

Autoriteiten in Spanje openden vandaag de aanval op vreedzame actievoerders in Barcelona. Oproerpolitie viel betogers aan die een sit-in hielden toen gemeentewerkers het actiekamp daar probeerden te ontruimen en spullen in beslag namen. Daarop hergroepeerden betogers zich en lieten zich niet verdrijven. Een nieuwe, grovere, politieaanval volgde, met traangas, met rubberkogels zelfs. Intussen seinden actievoerders meer mensen in, en die verzamelden zich in zijstraten. Het waren er volgens een ooggetuige duizenden. Politie viel betogers aan die toegangswegen blokkeerden.  De politie heeft inmiddels het plein weer overgelaten aan betogers, maar een nieuwe politieaanval wordt verwacht. Intussen wordt er voor protestactie opgeroepen – in Barcelona, maar ook in Amsterdam.

‘Revoluties’ in Europa: volle kracht vooruit, sámen!

donderdag 26 mei

Het wordt nu toch wel hoog tijd dat ik iets schrijf om de golf van rebellie die vorige week eerst Spanje begon te overspoelen en inmiddels land na land bereikt. In Spanje riepen mensen een volle week lang om ‘Echte Democratie Nu’, bezetten tientallen pleinen, en volhardden in hun actie, ook tijdens 48 uur betogingsverbod wegens verkiezingsdag. Dat verbod hing samen met de ‘dag van bezinning’ die in Spanje volgens gewoonte aan verkiezingen voorafgaat. Briljant antwoord van demonstranten tegen mogelijk ingrijpen: “Val ons alstublieft niet lastig. We zijn ons aan het bezinnen”…

Politiegeweld Marokko en de noodzaak voor horizontale solidariteit

zondag 22 mei

Vandaag was weer een dag van wijd verbreid protest en actie voor meer vrijheid in Marokko. In tegenstelling tot enkele eerdere actiedagen vond er nu echter op vrij grote schaal politiegeweld plaats. Het is zaak om op te komen voor de mensen in Marokko die voor hoognodige en rechtvaardige verandering opkomen. het zou echt tragisch zijn als we  in Nederland allemaal wèl euforisch zijn over de tot nu toe vrijwel vreedzaam verlopende revolte in Spanje, en tegelijkertijd de met grof geweld aangevallen revolte in Marokko niet de volle aandacht en solidariteit bieden die deze juist nu zo hard verdient.

Protesten Spanje: van bijzondere betekenis

zondag 22 mei

Vandaag is de achtste dag van protesten in Spanje, en de acties kunnen al op minstens twee succesen bogen. Het eerste resultaat is: demonstranten hebben nu de aandacht. Zelfs het NOS-journaal dat op vrijdag nog zweeg over de demonstraties, had er zaterdag een uitvoerige reportage over de gebeurtenissen. Het tweede resultaat is: de actievoerders hebben aangetoond dat ze op dit moment sterker staan dan de autoriteiten. Het gezag verbood de demonstraties voor twee dagen vanaf middernacht van vrijdag op zaterdag. Demonstranten lieten het moment verstrijken, riepen “Nu zijn we illegaal”, en gingen verder met het bezet houden van het Puerta del Sol, dat als Madrids Tahrir-plein is gaan functioneren.  Openbare ongehoorzaamheid van tioenduizenden mensen tegenover een regering die haar orders niet kan of wil opleggen, is verlies voor de macht. En het vormt een overwinning op zich voor het protest zelf.

Het einde van de wereld (maar niet van je huisdier)

zaterdag 21 mei

Vanavond, als het zes uur ‘savonds is aan de Amerikaanse oostkust, vergaat de wereld. Dat zal worden ingeluid door een “enorm grote aardbeving die de grote aardbeving in Japan op een picnic zal doen lijken.” Dat voorspelt Harold Camping, een zakenman die zichzelf heeft geschoold tot religieus leider. Het is maar dat we het weten.

En nu dus Spanje!

zaterdag 21 mei

(opmerking vooraf: ook bloggertjes slapen wel eens. Kan zijn  dat er deze nacht of ochtend ontwikkelingen zijn geweest die een deel van deze info alweer enigszins gedateerd doen voorkomen…)

Het gaat opeens in duizelingwekkend tempo. Nu is het Spanje waar opstandigheid om zich heen heeft gegrepen, waar een uitbraak van protest in tientallen steden duizenden mensen op de been brengt. De autoriteiten, duidelijk verrast, proberen het met zalvende taal, en vervolgens met een dreigement: vanaf middernacht is demonstreren verboden, want zondag 22 maart zijn er verkiezingen, zo schrijft de wet voor. Niets wijst erop dat de veelal jonge actievoerders  de talloze pleinen zomaar gaan ontruimen. Durft het gezag, één dag voor  parlementair-democratische verkiezingen, de aanval te openen op het democratische demonstratierecht, op mensen die daadwerkelijk en direct de democratie beoefenen? En wat dan?